10 najlepszych sposobów walki z komunizmem

We wszystkich krajach, w tym w Indiach, widzimy wzrost sił politycznych naprawdę motywowanych wspólnotą. Należy pamiętać, że motywacje religijne mogą być niezwykle niebezpieczne i prowadzić do rozlewu krwi. Polityczni karierowicze pójdą na wszelkie możliwe sposoby, aby narazić na niebezpieczeństwo życie zwykłych obywateli. Właśnie dlatego nie zastanowią się dwa razy, zanim oddają się jadowitym działaniom, takim jak szerzenie nienawiści wobec jakiejkolwiek konkretnej społeczności, rasy, pochodzenia etnicznego, religii itp. Tylko wtedy, gdy masy w ogóle będą racjonalne i świadome, nie dadzą się zachwiać. Jest to trudne zadanie, ale musi zostać osiągnięte dzięki ciężkiej pracy i wytrwałości ze strony osób o dobrych intencjach. Oto 10 najlepszych sposobów radzenia sobie z komunizmem.

10 najlepszych sposobów walki z komunizmem:

1 Użyj najprostszej logiki humanistycznej

Pomimo dzielących nas różnic, niezależnie od tego, czy ktoś jest chrześcijaninem, buddystą, hindusem, muzułmaninem, sikhiem czy też należy do jakiejkolwiek społeczności, wszyscy jesteśmy stworzeni z krwi i kości. To bardzo mocne stwierdzenie i ludzie będą mogli się z nim utożsamiać bez większych trudności. Humanizm przemawia do wszystkich, ponieważ większość ludzi będzie wierzyć w pokojowe i pokojowe podejście do konfliktów. Tylko angażując się w dogłębną rozmowę, możemy być pewni, czy dana osoba naprawdę przyswaja informacje, które przekazujemy.

2 Poproś ludzi, aby byli racjonalni

Fałszowanie historii jest bardzo powszechną strategią elementów komunalnych. Jeśli przyjrzymy się niektórym z głównych dzisiejszych sporów etnicznych lub terytorialnych, przekonamy się, że w większości przypadków zawsze sprowadza się to do pewnego rodzaju kontestacji o przestrzeń, tożsamość i poczucie przynależności. Babri Masjid został zniszczony w bardzo kontrowersyjny sposób i cały świat patrzył w szoku. Indie z dumą nazywają siebie największą demokracją, a jednak nie potrafią chronić praw religijnych mniejszości. Poza tym zawsze należy czytać historię obiektywnie, z materialistycznego punktu widzenia. Podchodzenie do tego w sposób sentymentalny nie pomoże.

3 Przeciwdziałanie logice typu „byłem tu wcześniej".

Tego typu rozumowanie prowadzi nas donikąd. Dobrym przykładem będzie konflikt między Izraelem a Palestyną. Albo przeciąganie liny o Kaszmir. Mieszkańców Kaszmiru tak naprawdę nie pyta się, czego chcą. Zamiast tego zarówno Indie, jak i Pakistan próbują ustanowić swoją hegemonię na tym kawałku ziemi. Historia jest zbyt skomplikowana, by się w nią zagłębiać, ale wystarczy tutaj tylko jedno – że nie ma sensu twierdzić, kto był „pierwotnym mieszkańcem” danego miejsca. Możemy cofać się w czasie i znaleźć inną społeczność, która kiedyś tam mieszkała!

4 Bycie sympatycznym

Za każdym razem, gdy konfrontujesz się z osobą, która ma wspólnotowy sposób myślenia, pomysł powinien polegać na natychmiastowym uwrażliwieniu tej osoby na stan, w jakim znajduje się grupa, wobec której jest wrogo nastawiona. Na przykład każdy antymuzułmański hinduski ekstremista powinien zostać poinformowany o różnych raportach, takich jak te Komisji Miszry, które jasno pokazują, w jaki sposób sekcje mniejszościowe są społeczno-gospodarczo wykorzystywane. Niektórzy mogą nawet być w stanie wczuć się w sytuację na podstawie własnych doświadczeń.

5 Całkowite zrozumienie złożoności społecznej

Niemądre byłoby sądzić, że utrzymanie prawa i porządku przy użyciu przymusu i siły może faktycznie pomóc w zapobieganiu zamieszkom. Miejsca, w których żyją różne społeczności, powinny być odwiedzane przez ludzi miłujących pokój, a interakcje powinny być zachęcane i inicjowane. Dzieci mogą stać się wielkimi maskotkami pokoju. Mają naturalną niewinność, która może chwycić za serce większość. Pokazywanie filmów dokumentalnych o poprzednich zamieszkach i bezmyślnym niszczeniu mienia i bezcennych ludzkich istnień również może w dużym stopniu pomóc.

6 Budowanie solidarności na różnych poziomach społeczeństwa

Różne społeczności pozostają ze sobą powiązane i współzależne. Te sieci i kanały muszą zostać dokładnie zbadane. Na przykład należy zachęcać ludzi do poszukiwania innych tożsamości poza religijną. Może to być ogólnokrajowa, a nawet znacznie mniejsza, jak w przypadku określonej grupy zawodowej, a nawet szkoły i tak dalej. Im bardziej te społeczności zaangażują się ze sobą na normalnym poziomie, przekonają się, że nie różnią się zbytnio.

7 Codzienna walka z uprzedzeniami

Niestety, wychowaliśmy się w społeczeństwie, które nie wie, jak celebrować różnorodność. Dlatego wzdrygamy się na myśl o konieczności dzielenia przestrzeni z „innym”. Ten sposób myślenia też musi się zmienić. Jednak umysł osoby musi być również wystarczająco otwarty. Proszenie ludzi o spokój i samo patrzenie przez pryzmat humanizmu może być bardzo skuteczne.

8 Wspieranie kultury świeckiej

Jest wiele świąt religijnych. Po pierwsze, każda osoba z dowolnej społeczności może zostać poproszona o udział w jakimkolwiek święcie religijnym. To przełamie lody. Po drugie, należy dążyć do promowania alternatywnych, niezwiązanych z religią form świętowania kulturalnego. Plakaty, obrazy, piosenki, przedstawienia uliczne mogą pomóc w budowie mostu.

9 Uczenie się z przeszłości

Historia uczy nas cierpliwości i uważności. Nie możemy pozwolić, aby dominowały odruchy kolanowe. Na przykład w Indiach istniała i nadal istnieje ogromna wrzawa, z ideologicznie podzielonymi obozami, na temat tego, czy powinna istnieć świątynia w miejscu, które niektórzy wyznawcy hinduizmu określają jako Ram Janmabhoomi, w Ajodhji czy w meczecie. Doświadczenie wyraźnie pokazuje, że same negocjacje z pacjentem mogą rozwiązać problem.

10 Wizja lepszego społeczeństwa

Co najważniejsze, konieczne jest zbudowanie wizji społeczeństwa alternatywnego, wolnego od takiej nienawiści. Prawdziwa demokracja będzie oznaczać akceptację bogatej kulturowej, etnicznej, seksualnej i różnych innych form różnorodności, w której żyjemy. Obejmowanie „innych” powinno być tematem tego lepszego społeczeństwa. Należy spróbować znaleźć sposoby na osiągnięcie takiej egzystencji, aby naprawdę uczynić nasze życie bardziej sensownym.

Scenariusz: Kisholoy Mukherjee