10 popularnych słów użytych po raz pierwszy przez Szekspira

Angielski jest trzecim najczęściej używanym językiem na świecie, wiele osób musi się go uczyć w szkole, a nawet na wyższych poziomach, a wszyscy uczniowie angielskiego w pewnym momencie czytali dzieła Williama Szekspira. Niezależnie od tego, czy jest to skrócona lub dostosowana forma, czy też oryginalny tekst napisany przez Barda, jego prace są niezbędne, aby dać człowiekowi wgląd w wielkie skarby, jakie skrywa ten język. Ale być może nie powiedziano im, że to on jest powodem, dla którego ich słownictwo zawiera kilka bardzo emocjonalnych słów, bez których ten język mógłby być nudny i trudny. W rzeczywistości użytkownicy języka angielskiego codziennie używają słów z ich najwcześniejszymi cytatami w tekście drukowanym Szekspira i można argumentować, że są jego wynalazkami.

Przeczytajmy listę takich słów użytych po raz pierwszy przez Szekspira i spopularyzowanych:

1 Zaloty

Znaczenie: Okres, w którym para rozwija romantyczny związek przed ślubem (Oxford)

Etymologia: słowo to pochodzi od słowa „dwór", oznaczającego „umawianie się z kobietą z zamiarem zawarcia małżeństwa”.

Źródło: Po raz pierwszy użył go William Shakespeare w The Merchant of Venice

„…Bądź wesoły i
zajmij się swymi głównymi myślami Zalotami i takimi pięknymi ostentacjami miłości
, jakie ci tam wygodnie przypadną”.

2 tyrada

Znaczenie: mów lub krzycz długo w gniewny, pełen pasji sposób (Oxford)

Etymologia: Słowo pochodzi od holenderskiego słowa „ranten”, oznaczającego „gadać bzdury, rave”.

Źródło: Szekspir użył go po raz pierwszy w tragedii Hamlet, skąd spopularyzował obecne użycie tego słowa.

„Miliony akrów na nas, uprawiamy naszą ziemię,
Przypalając swój pasztet na płonącej strefie,
Uczyń Ossę jak kurzajkę!
Nie, ty, ty, będę tyradował równie dobrze jak ty.

3 Krytyczny

Znaczenie:  wyrażanie negatywnych lub dezaprobujących komentarzy lub osądów (Oxford)

Pochodzenie: Łacińskie słowo „criticus” oznacza „sędziego, krytyka literackiego”, podczas gdy francuskie słowo „criticus” odnosi się do „osądzającego”. Słowo „critic” w języku angielskim pochodzi od takich słów i dało początek „critical”.

Źródło: Szekspir użył go po raz pierwszy w swojej tragedii Otello:

„O szlachetna pani, nie zmuszaj mnie do tego,
bo jestem niczym, jeśli nie krytycznym”.

4 Zabójstwo

Znaczenie: czynność polegająca na zabiciu kogoś (Oxford)

Etymologia: Słowo to jest formą rzeczownika „assassassinate”, która wywodzi się ze średniowiecznego łacińskiego słowa „assasssinare”, które ponownie pochodzi z języka francuskiego i włoskiego od arabskiego słowa „hashishiyyin”, odnoszącego się do fanatycznej sekty muzułmańskiej pod rządami przywództwo Hasana ibu-al-Sabbaha, znanego z mordowania przywódców przeciwnika podczas wypraw krzyżowych.

Źródło: Słowo „zabójstwo” zostało spopularyzowane po użyciu go przez Szekspira w jego tragedii Makbet, której historia obraca się wokół zamachu bez skrupułów.

„Gdyby to było zrobione, kiedy to się stało, to byłoby dobrze. Zrobiono
to szybko: jeśli zamach             
Mógł skrępować konsekwencje i złapać
Jego sukces; że tylko ten cios
może być wszystkim i końcem wszystkiego tutaj,
Ale tutaj, na tym brzegu i mieliźnie czasu,
Przeskoczymy życie, które ma nadejść.

5 Samotny

Znaczenie: smutne, ponieważ nie ma się przyjaciół ani towarzystwa (Oxford)

Etymologia: słowo pochodzi od słowa „samotny”, będącego skrótem słowa „sam”, oznaczającego „bez towarzystwa, samotnik”.

Źródło: Szekspir użył tego słowa na określenie poczucia smutku towarzyszącego samotności. Najstarszy cytat tego słowa znajduje się w tragedii Szekspira Koriolan:

„Moje niebezpieczeństwa nadal były twoją pociechą: i
nie wierz lekko – chociaż idę sam,
Jak do samotnego smoka, którego jego
bagno Sprawia, że ​​się boi i mówi o więcej niż widziano – twój syn Przekroczy
pospolitość lub daj się złapać na
ostrożne przynęty i ćwicz”

6 Majestatyczny

Znaczenie: Posiadanie lub pokazywanie imponującego piękna lub skali (Oxford)

Etymologia: W starofrancuskim słowo „majeste” oznaczało „wielkość, szlachetność”. Użyto kilku pochodnych tego słowa, aby zrodzić „majestat” oznaczający „wielkość, chwałę”. „Majestical” powstał później. Tak narodziło się „majestatycznie”.

Źródło: Szekspir po raz pierwszy użył tego słowa w swojej sztuce Burza-

„To najbardziej majestatyczna wizja i
Harmonijnie uroczo…”

7 Modny

Znaczenie: charakterystyczny, będący pod wpływem lub reprezentujący aktualny popularny styl (Oxford)

Etymologia: Rzeczownik „moda” pochodzi od starofrancuskiego słowa „façon” oznaczającego „twarz” lub „konstrukcja” lub od łacińskiego słowa „factionem”, które odnosiło się do „wytwarzania lub robienia”. Czasownik „moda” pochodzi od „facere”, co oznacza „robić”. „Modny” to przymiotnikowa forma rzeczownika lub czasownika.

Źródło: Szekspir po raz pierwszy użył tego słowa w tragedii Troilus i Cressida:

„Bo czas jest jak modny gospodarz,
Który lekko potrząsa za rękę pożegnalnego gościa…”

8 _

Definicja: zabawnie niekonwencjonalny i charakterystyczny (Oxford)

Pochodzenie: Słowo to, współcześnie przymiotnik, było w rzeczywistości rzeczownikiem, który wywodzi się od włoskiego słowa „zani” lub „zanni”, oznaczającego klauna. Oryginalnie słowo „Zanny” jest odmianą Gianni, która jest weneckim odpowiednikiem angielskiego „Jack”, tj. typowej postaci ze starych komedii.

Źródło: William Shakespeare użył tego słowa w jednej ze swoich wczesnych komedii zatytułowanych Love's Labour's Lost –

„Trochę bajek, trochę proszę, trochę szaleńca…”

9 Oszołomiony

Znaczenie: bardzo pod wrażeniem i nieco zdezorientowany czymś (Macmillan)

Etymologia: Jest to forma imiesłowu czasu przeszłego czasownika „bedazzle”, która jest utworzona ze słowa „dazzle”, częstego elementu średnioangielskiego słowa „dasen”, które jest prawdopodobnie pochodną słów nordyckich, holenderskich lub islandzkich .

Źródło: Komedia Szekspira Poskromienie złośnicy jako pierwsza odnotowała użycie tego słowa –

„Wybacz, stary ojcze, moje mylne oczy
, Które tak oślepiało słońce
, że wszystko, na co patrzę, wydaje się zielone”.

10 Obsceniczne

Znaczenie: obraźliwe lub obrzydliwe według przyjętych standardów moralności i przyzwoitości (Oxford)

Etymologia: Pochodzi od środkowofrancuskiego słowa „obscène” oznaczającego „obraźliwy dla zmysłów lub smaku i wyrafinowania”, słowo to wywodzi się również z innych słów pochodzenia łacińskiego lub nieznanego.

Źródło: Najwcześniejszy drukowany cytat tego słowa został znaleziony w Straconych zachodach miłości Szekspira –

„W takim razie do miejsca, w którym; gdzie, to znaczy, spotkałem to nieprzyzwoite i niedorzeczne wydarzenie, które wyciąga z mojego śnieżnobiałego pióra hebanowy atrament, który tutaj widzisz, widzisz, oglądasz lub widzisz…

Ludzie anglojęzyczni używają na co dzień setek takich słów, słów, które zawdzięczamy wielkiemu Bardowi. Chociaż takie słowa mogły być używane wcześniej i dyskutuje się, czy je wymyślił, czy nie, nie ma pisemnego dowodu ani istnienia takich słów, a to dzięki Szekspirowi słowa te są modne.