Typografia mówi więcej niż słowa

Współcześni graficy szeroko posługują się typografią w celu odkrycia relacji między projektem kroju pisma a tym, co ten typ tak naprawdę mówi. Sprytny grafik tworzy odpowiednią równowagę między cechami werbalnymi a wizualnymi konkretnego projektu, aby przekazać jego przesłanie.

Czasami jednak graficy odkrywają, że wizualna cecha czcionki jest silniejsza niż aspekt słowny. W takich przypadkach język wizualny jest używany do mówienia. W tym artykule rzucamy światło na to, co się dzieje, gdy typografia mówi więcej niż słowa.

Według Cala Swana, pisarza słynnego języka i typografii książek, „Kiedy te dwie różne dziedziny spotykają się gdzieś w praktyce, tworzą silny związek między transmisją słów w widzialnej formie a ich koncepcją jako wiadomości".

Tutaj wiele osób nie zna znaczenia terminów „język werbalny” i „język wizualny”. Wyjaśnijmy tutaj te dwa słowa i ich różnicę. W projektowaniu graficznym język werbalny to połączenie zdań, fraz i słów, podczas gdy z drugiej strony aspekt wizualny odnosi się do zdań i znaczeń tworzonych przez wizualny wygląd obrazu i tekstu. Tutaj w tym artykule przez słowo „język wizualny” rozumiemy naturę i znaczenie starannie dobranej typografii”.

Tutaj zobaczysz szeroką gamę przykładów języka werbalnego i wizualnego, które pomogą ci łatwo zrozumieć oba. Zostanie również omówiony wpływ wyboru typu na interpretację i znaczenie. Będziesz także wiedział, jak przedstawić podobne przesłanie w różnych formach, aby zachęcić i przekazać różnorodne odpowiedzi.

Wszyscy mamy różne doświadczenia kulturowe i pochodzenie, które odróżniają nas od siebie i wpływają na postrzeganie. Tak więc, mimo wysiłku i umiejętności projektanta, pozostaje wiele niemożliwych do opanowania cech, w tym percepcja widza, preferencje, doświadczenia, wiedza i oczekiwania.

Na przykład spójrz na ten niesamowity artykuł autorstwa Greenpeace:

Oczywiście kto z nas nie zna logo ulubionej na świecie czekolady „Kit Kat”. Forma litery, styl i typ z pewnością oraz proporcje kąta, kształtu i koloru tworzą od razu znajomy związek z konkretną marką czekolady – wszystko jest tak znajome, że w pierwszej chwili nie zauważysz, że w logo jest coś innego i możesz wziąć inny spójrz, aby zobaczyć zmianę.

Manipulowanie reakcjami i uczuciami:

Język wizualny podczas projektowania za pomocą typografii nie tylko bawi się emocjami osoby, ale także jej reakcjami fizycznymi. W poniższym przykładzie pokażemy prostą grafikę przedstawiającą różnorodne efekty emocjonalne i wysoce nadrzędną kontrolę, którą można łatwo osiągnąć, zmieniając wizualny aspekt kompletnego komunikatu, ale nadal prezentuje ten sam język werbalny.

Na pierwszym obrazie możesz łatwo zobaczyć duże, pogrubione słowo, mocno kerowane i zapisane małymi literami. Pozycja słowa sprawia, że ​​jest głośne i dominujące oraz daje całkowicie pewny siebie, przyjazny i entuzjastyczny przekaz. Rozmówca cieszy się, że cię widzi i wita cię szerokim uśmiechem na twarzy.

Teraz spójrz na drugi obraz, który kontrastuje zupełnie z pierwszym, pomimo tego samego pozdrowienia. Pozycjonowanie, kolor, skala, wielkość liter i czcionka sugerują znacznie bardziej niepewne i odległe spotkanie. W rzeczywistości na tym zdjęciu nie jesteś do końca pewien, czy osoba, która tu mówi, chce z tobą rozmawiać, czy całkowicie cię zignorować.

Jeśli przeczytasz powyższe przykłady na głos, zauważysz zupełnie inne efekty języka wizualnego. Spójrz na pierwszy obrazek i powiedz go głośno, zilustruje on otwartość, życzliwość i prawdziwą radość. Odczytując na głos drugi obraz, zauważysz znacznie cichszy ton, pozbawiony przyrzeczeń i niemal niepewny głos. Istnieje niekończąca się różnorodność opcji typograficznych, które umożliwiają uzyskanie dramatycznych lub subtelnych zmian w tonie i głośności głosu.

Jak najlepiej wykorzystać język wizualny:

Język werbalny jest zwykle używany do kształtowania i inspirowania projektów, podczas gdy typografia służy do przekazywania wiadomości; cel obu jest taki sam, aby jak najlepiej wykorzystać reakcję widzów. Starannie wymieszany projekt może doprowadzić do niezapomnianego efektu. Poniższe obrazy są doskonałymi przykładami rezultatów, które można osiągnąć, używając aspektu werbalnego, który pomógł zmotywować język wizualny.

Pierwszy obraz to dzieło Herba Lubalina, znanego amerykańskiego grafika, który w swojej monografii opisał go przez Alana Peckolicka i Gertrude Snyder jako „tłustego typografa, którego koncepcje graficzne opierają się na typografii, sztuce i kopiowaniu oraz podkreślić dramatyzm tkwiący w jego przesłaniu, wykorzystał wszystkie dostępne sposoby produkcji”.

Jeśli ponownie przeczytamy temat tego artykułu, zauważymy, że ten cytat pasuje szczególnie. Przedstawia Herba jako grafika, który cenił nie tylko siłę języka, ale także kompozycję i typografię. Książka jasno tłumaczy, że metody produkcji Lubalina służą nie tylko efektom, ale także podkreślają przesłanie i znaczenie konkretnego projektu. W czasach Herba te werdykty wiązałyby się z większymi ograniczeniami pracy fizycznej niż ludzie współcześni. Wreszcie potwierdza, że ​​Lubalin miał pojęcie nadrzędne i zawsze trzeba je przemyśleć przed projektowaniem.

W 1964 roku w Visual Graphics Corporation wystawia swoje liczne prace, z których jedna zawiera cytat znanego amerykańskiego pisarza i wydawcy Caskie Stinnett.

Wykorzystując przemyślaną i delikatną kompozycję typograficzną, detale, Herb zaprojektował niesympatyczny przekaz w przyjemny i atrakcyjny sposób. Zgodnie z cytatem: „Dyplomata to osoba, która może powiedzieć ci, żebyś poszedł do diabła w taki sposób, że naprawdę nie możesz się doczekać podróży”. Podczas gdy centralny punkt mówi „idź do diabła” jest zaprojektowany w eleganckiej i wyszukanej formie kaligraficznej.

Z drugiej strony, jeśli przyjrzymy się pracom grafika odręcznego liternictwa Alison Carmichael, zauważymy, jak pięknie pokazuje efekt typografii, przejmując kontrolę nad znaczeniem. Zdobył również nagrodę za najlepszą reklamę autopromocyjną za tego typu projekt dla środowiska kreatywnego. Odręczny napis Carmichaela jest wykonany tuszem i wygrawerowany w skomplikowanym stylu na biurku szkolnym. Na pierwszy rzut oka, gdy spojrzysz na ten projekt, będzie on wyglądał jak piękne, historyczne dzieło pisma gotyckiego; podczas gdy z drugiej strony kilka sekund później, kiedy rzeczywistość uderza, nieprawdopodobne znaczenie słowa pisanego staje się dla ciebie jasne.

Rząd Wielkiej Brytanii podjął inicjatywę mającą na celu podniesienie świadomości na temat kłopotów pracownic przemycanych do branży seksualnej przez typu tarty. Projektanci biorący udział w wystawie proszeni są o przysłanie „Tart-cards” do udziału w wystawie. Setki londyńskich prostytutek reklamowało siebie i swoje usługi, eksponując promocyjne karty w budkach telefonicznych. Nawet w XXI wieku, kiedy Internet i telefony komórkowe są wszędzie i podczas represji policyjnych, te cierpkie karty są bardzo podziwiane i są kolekcjonowane przez ludzi jako dzieła sztuki.

Poniżej przykłady ekspresyjnych manipulacji czcionkami i krojów pisma, które wizualnie wzmacniają znaczenie tekstu. Każdy może zrozumieć znaczenie kart, patrząc na nie:

Poniżej kolejny świetny przykład wizualnego języka czcionek autorstwa Jasona Munna, słynnego amerykańskiego projektanta, znanego również z podziwianych plakatów muzycznych. Poniższy przykład to głównie typografia, zaprojektowana w taki sposób, aby widz nie mógł łatwo zrozumieć znaczenia obrazu. Jaka jest rzeczywistość? Ważny jest również wybór typu; to wielkie kontrasty cienkich i grubych kresek wskazują na porównanie między kłamstwem a prawdą.

Projektant powyższego obrazu używa kroju pisma dla wzmocnienia znaczenia tego stwierdzenia. Te projekty różnią się nieco od innych; krój pisma służy głównie wzmocnieniu asertywnego tonu i agendy mówców.

Powyższy przykład pochodzi ze znanego sitcomu BBC „Keeping up Appearances”. Słowa wypowiada główna bohaterka programu – apodyktyczna, ekscentryczna i pnąca się społecznie Hiacynta Bucket, 60-letnia dama o wielkich ambicjach. Typograficznie litery zostały pogrupowane i wybrane tak, aby podkreślić potrzeby postaci. Tutaj słowa „mój” i „chcę” są pogrubione z powodu teatralnej zmiany skali. „Przełożeni” jest pisane wielkimi literami, podczas gdy wielkość „twojego” jest zmniejszona i pisana małymi literami, zmniejszając w ten sposób znaczenie tego, z kim rozmawia, zgodnie z apodyktycznym charakterem postaci i tonem głosu podczas rozmowy z jej mleczarz.

Projektanci wykorzystali typografię, aby przekazać nastrój, płeć, wiek, osobowość i ton głosu, i można nimi łatwo manipulować. Jeśli jako alternatywę dla tej szeryfowej czcionki, która reprezentuje osobowość kobiety, użyliśmy szeryfowej płyty, nagle zmienia się osobowość, a co za tym idzie, emocjonalny wpływ całej wypowiedzi. Jeśli sądzić po prostu na podstawie maszynopisu, płeć mówcy zmienia się z żeńskiej; także jej wiek nie przekracza lat 60., a jej nastrój wcale nie jest pretensjonalny, ale graniczący z irytacją. To najlepszy przykład pokazujący, jak jedna prosta zmiana typu może szybko zmienić ton.

Nikt nie może nie docenić potęgi typografii:

Powyższe przykłady wyraźnie pokazują, że typografia działa obok języka werbalnego, wzmacniając, zmieniając i tworząc znaczenie. Chociaż z drugiej strony aspekt wizualny projektu jest również bardzo ważny, nikt nie może nie docenić znaczenia czcionki w wpływaniu na znaczenie wypowiedzi.

Obowiązek – a właściwie rola – grafika w ustalaniu tonu głosu, który dodaje znaczenia językowi werbalnemu, wymaga długiej i regularnej debaty. Wielu naukowców i grafików twierdzi, że obowiązkiem projektanta jest dodanie „smaku” do swojej pracy, nie tylko w celu uwydatnienia i przekazania wiadomości, ale także uczynienia wiadomości zachęcającą i przyjemną do czytania oraz oczywiście do zapamiętać.

W drugiej części artykułu pokazaliśmy silny związek między językiem werbalnym a wizualnym. Semiotyka i struktura języka są krótko poruszane i pokazują kilka wybitnych przykładów, wszystko to wyjaśnia, dlaczego niewielkie zmiany typograficzne robią różnicę.