10 operacji sił specjalnych, które nie poszły zgodnie z planem

To elitarni żołnierze, zdolni do wykonywania najtrudniejszych i najniebezpieczniejszych zadań z szybkością i precyzją. Od pustyń Bliskiego Wschodu po ośrodki miejskie na całym świecie jednostki sił specjalnych udowodniły, że są najlepszymi z najlepszych. Jednak pomimo ich szkolenia pojawiają się sytuacje, na które nie mają wpływu, co może czasem zagrozić misji. Oto 10 przykładów operacji sił specjalnych, które nie poszły zgodnie z planem.

# 10 – Operacje ratowania zakładników w Jemenie

W 2014 roku US Navy SEAL podjęła próbę uwolnienia zakładników przetrzymywanych w Jemenie przez Al-Kaidę. Ten bliskowschodni kraj był bazą operacyjną armii amerykańskiej, ale od tego czasu stał się wylęgarnią działalności terrorystycznej.

Wśród zakładników w Jemenie był amerykański dziennikarz Luke Somers. Urodzony w Wielkiej Brytanii Somers mieszkał w Jemenie, kiedy został porwany w 2013 roku. SEALs z powodzeniem uratowali ośmiu zakładników, a nawet zabili siedmiu terrorystów. Jednak Somers i czterech innych zakładników zostało przeniesionych przez grupę przed ratunkiem. Zaplanowano wtedy kolejną operację, aby uwolnić jego i innych.

Niestety, druga próba nie powiodła się, a Somers i inny zakładnik zostali ciężko ranni. Medycy desperacko próbowali uratować obu mężczyzn, ale ich wysiłki okazały się bezskuteczne. Drugi zakładnik zmarł podczas lotu powrotnego, podczas gdy Somers zmarł wkrótce po przybyciu na miejsce docelowe, morski lotniskowiec.

Po operacji wojsko było krytykowane za to, że nie udało się uratować Somersa, mimo pomyślnego uratowania większości zakładników. Dodając obrazę do obrażeń, drugi zakładnik był również w trakcie uwalniania przed nieudaną misją ratunkową.

9- Brawo-dwa-zero; Operacje sił specjalnych

Brytyjskie Special Air Service uważane są za najbardziej elitarne siły bojowe na świecie. Jednak nawet najlepiej wyszkoleni żołnierze mogą paść ofiarą niepewności pola bitwy.
To właśnie przydarzyło się patrolowi SAS ze znakiem wywoławczym Bravo-Two-Zero podczas wczesnych etapów wojny w Zatoce Perskiej. Do dziś sprzeczne zeznania na temat tego, co naprawdę się wydarzyło, nadal przesłaniają szczegóły dotyczące misji.

Według jednego z agentów misji mieli za zadanie zebrać informacje wywiadowcze i założyć punkt obserwacyjny przed rozpoczęciem lądowej ofensywy koalicji. Z drugiej strony inny agent twierdził, że mieli za zadanie zniszczyć irackie wyrzutnie rakiet Scud, aby utorować drogę głównej armii koalicyjnej.

Tak czy inaczej, zanim zdążą ukończyć swoje cele, lokalizacja zespołu została naruszona, co doprowadziło do wymiany ognia z siłami irackimi. Patrol SAS zażądał natychmiastowej ewakuacji, jednak ze względu na złą komunikację oraz pomyłkę w punkcie ewakuacyjnym, zespół został rozdzielony za liniami wroga.

Po rozdzieleniu członkowie jednostki zostali zabici, schwytani lub zmarli w wyniku narażenia. Tylko jednemu udało się uniknąć schwytania, docierając do Syrii po rekordowej 180-milowej podróży. Reszta mężczyzn została zwolniona kilka tygodni później po intensywnych torturach podczas niewoli.

Wiele lat po feralnej operacji ludzie, którzy brali udział w tej misji, krytykowali się nawzajem za niepowodzenie misji, a także za śmierć swoich towarzyszy. Bravo-Two-Zero stanie się jednym z najlepiej udokumentowanych wydarzeń Operacji Pustynna Burza i posłuży jako podstawa wielu książek, filmów, a nawet gier wideo.

8- Operacja Eagle Claw

Stany Zjednoczone miały bardzo „skomplikowane" stosunki z Iranem w ciągu ostatnich czterech dekad. Jasne, że Iran jest państwem tyrańskim, pozornie pozbawionym wolności, jak wiele innych państw totalitarnych. Jednak to podczas irańskiej rewolucji Ameryka w całej okazałości otrzymała upokarzający policzek.
I to Operacja Eagle Claw była w centrum tego upokorzenia. Operacja była wspólnym wysiłkiem CIA, Delta Force i Army Rangers, mającym na celu zakończenie irańskiego kryzysu zakładników, tym samym pozbawiając Iran możliwej karty przetargowej podczas negocjacji. Jej niepowodzenie spowodowało nie tylko nieudane uratowanie amerykańskich zakładników, ale także kosztowało prezydenta Jimmy'ego Cartera utratę prezydentury.

Zła organizacja i wadliwy sprzęt spowodowały przerwanie akcji po przybyciu zespołu na miejsce postoju. Jednak gdy przygotowywali się do odlotu, błąd ludzki spowodował, że jeden z helikopterów stracił kontrolę i uderzył w jeden z samolotów, który miał być używany do transportu, zabijając większość jego pasażerów. W szaleńczej ewakuacji, która nastąpiła, pozostawili po sobie 5 nietkniętych helikopterów, z których 2 weszły w skład irańskich sił powietrznych.

Po misji zakładnicy zostali przeniesieni w różne miejsca, udaremniając wszelkie przyszłe próby ratunkowe ze strony Stanów Zjednoczonych. Zakładnicy zostali później zwolnieni po podpisaniu porozumień algierskich, które do dziś odgrywają kluczową rolę w stosunkach amerykańsko-irańskich.

7- Operacja Czerwone Skrzydła

W ostatnich latach elitarny żołnierz zawładnął wyobraźnią amerykańskiej opinii publicznej. To, co kiedyś było tajnymi misjami, stało się hollywoodzkim scenariuszem i krok po kroku życie tych dzielnych ludzi zostało wyjaśnione.

Jedną z takich historii jest historia Marcusa Luttrella, jedynego ocalałego z operacji Czerwone Skrzydła. Głównym celem tej operacji było stłumienie powstania talibów w górach Afganistanu.

Do misji zebrano jednostkę złożoną z lotników SEALs i SOAR, a zespół Luttrella został wysłany na zwiad. Jednak 4-osobowy zespół SEAL został zaatakowany przez powstańców wkrótce po rozmieszczeniu. W wynikającej z tego walce ogniowej zginęło trzech towarzyszy Luttrella.

Siły szybkiego reagowania zostały wysłane, aby pomóc zespołowi zwiadowczemu, ale spotkały się z RPG i ostrzałem z broni ręcznej. Jeden z Blackhawków został trafiony pociskiem RPG, powodując awarię, zabijając wszystkich 16 SEALsów i SOARów w środku. Ta strata w połączeniu z brakiem łączności ze strony zespołu zwiadowczego spowodowała wstrzymanie działań ratowniczych.

Sam Luttrell przeżył i dzięki pomocy miejscowych członków plemienia został uratowany kilka dni później. Później napisał książkę o swoich doświadczeniach, która posłużyła za podstawę filmu Lone Survivor. Pomimo niepowodzenia misji zwiadowczej, druga część operacji Red Wings częściowo się powiodła, zadając ciężkie straty powstańcom i zmuszając ich do wycofania się z tego obszaru.

6- Dzień Strażników (Bitwa o Mogadiszu)

1993 Bitwa o Mogadiszu to jedna z najsłynniejszych operacji Sił Specjalnych w historii. Polityczne ograniczenia i kiepska strategia, które doprowadziły do ​​śmierci 18 amerykańskich żołnierzy, zostały uwiecznione w książce Helikopter w ogniu i jej filmowej adaptacji.

Celem nalotu było schwytanie wysokich rangą poruczników miejscowego wodza i miał on zająć mniej niż godzinę. Jednak po zestrzeleniu jednego z Blackhawków zapewniających osłonę powietrzną misja szybko przeszła od schwytania do akcji ratunkowej.

Operacja szybko zamieniła się w maszynkę do mięsa, gdy setki Somalijczyków przytłoczyły Amerykanów, którzy uwięzili ich w mieście. Dopiero po sprowadzeniu pojazdów opancerzonych z 10 Dywizji Górskiej Stanów Zjednoczonych i ONZ uwięzieni żołnierze mogli opuścić miasto. Konsekwencją nieudanej operacji było wycofanie się sił specjalnych USA z Somalii i ograniczenie działań humanitarnych USA w tym kraju.

5- Masakra Ma'alot

Naród Izrael jest wylęgarnią terroryzmu od jego narodzin w 1948 roku. Zmusiło to raczkujący naród do stworzenia elitarnej jednostki sił specjalnych do obrony przed zagrożeniami zewnętrznymi i wewnętrznymi: Sayeret Matkal.

Wśród wczesnych operacji przeprowadzonych przez jednostkę było zakończenie sytuacji zakładników w mieście Ma'alot w północnym Izraelu. Palestyńscy terroryści wzięli 115 zakładników, żądając od Izraela uwolnienia wielu palestyńskich więźniów.

Po dokładnym zaplanowaniu agenci Sayaret Matkal podzieleni na dwa oddziały szturmowali budynek, w którym przetrzymywani byli zakładnicy. Niestety, żołnierze pierwszego oddziału przypadkowo obezwładnili oddział, którego zadaniem było wyeliminowanie przywódcy terrorystów. Pomimo zabicia wszystkich biorących zakładników w późniejszej walce ogniowej, ich przywódca był w stanie zabić kilku zakładników za pomocą granatów i swojego karabinu maszynowego, zanim sam został zabity.

W sumie 25 zakładników zginęło w operacji oprócz 3 biorących zakładników. Izrael zemścił się wkrótce po masakrze, bombardując obozy szkoleniowe terrorystów w Libanie. Masakra doprowadziła również do utworzenia oddzielnej jednostki antyterrorystycznej w izraelskiej policji, aby zapobiec przyszłym atakom.

# 4 – Starcie Mamasapano

Siły operacji specjalnych są koniecznością zwłaszcza dla krajów nękanych ciągłym konfliktem wewnętrznym. Przykładem tego jest historia jednostki Special Action Force (SAF) filipińskiej policji narodowej, która zbiega się z powstaniem komunistycznym i islamskim, które istnieje na Filipinach od dziesięcioleci.

SAF zwrócił na siebie uwagę całego świata po tym, jak nieudany nalot kosztował życie 44 operatorów. Później ujawniono, że masakra była spowodowana zasadzką, a także przyjaznym ogniem ze strony nowych sojuszników rządu w okolicy.

Brak koordynacji, a także rzekomy udział zwolnionego funkcjonariusza policji w operacji wywołały oburzenie opinii publicznej z powodu największej straty elitarnych oddziałów rządowych w historii kraju. Kilka dni później terrorysta, który był celem nalotu, został zabity przez agentów SAF, pomszcząc swoich poległych towarzyszy.

3 – Nalot na kompleks Bin Ladena

Operacja, dzięki której Navy SEAL znalazła się w centrum uwagi, nie przebiegła tak gładko, jak wielu sądzi. Ściśle tajny charakter nalotu sprawił, że był on znacznie bardziej niebezpieczny niż obecnie. Ryzykując nie tylko utratę SEAL Team 6, ale także jednego z najwierniejszych sojuszników Ameryki.

24 komandosów Navy SEAL zbliżyło się z Afganistanu do kompleksu Bin Ladena w dwóch helikopterach Blackhawk zmodyfikowanych tak, aby zminimalizować hałas silnika i sygnatury radarowe. Jednak podczas rozmieszczania SEAL-ów jeden z Blackhawków stracił kontrolę, ostatecznie uderzając w kompleks.

Niezrażeni żołnierze szybko zrealizowali swoją misję, zabijając Bin Ladena i zdobywając kluczowe akta związane z Al-Kaidą. Jednak rozdrabniacz stwarzał dwa równie niebezpieczne problemy. Po pierwsze, zapasowe helikoptery Chinook nie były wyposażone w sprzęt minimalizujący hałas silnika. Po drugie, zestrzelony Blackhawk musiał zostać zniszczony, aby chronić jego sekrety, czego nie można było zrobić po cichu. Oba mogą zaalarmować pobliską bazę wojskową, która wciąż nie jest świadoma misji SEALs.

Niemniej jednak tempo operacji okazało się zbyt szybkie, aby armia pakistańska mogła zareagować. Zanim samoloty F-16 pakistańskich sił powietrznych dotarły w pobliże kompleksu, helikoptery przewożące komandosów SEAL i zwłoki bin Ladena były już w drodze powrotnej do Afganistanu.

Pomimo poważnego niepowodzenia, SEALs wypełnili swoją misję i uniknęli politycznych konsekwencji, które mogły wyniknąć z ich porażki. Kilka godzin po ogłoszeniu udanego nalotu. Amerykanie wylali się na ulice, aby uczcić śmierć Bin Ladena, prawie dekadę po 11 września.

# 2 – Kryzys zakładników teatru moskiewskiego

Rosyjskie ambicje co do imperium sprawiły, że w ostatnich latach stał się on ogniskiem kilku ataków terrorystycznych. W szczególności Czeczeni nie wydawali się zbytnio zachwyceni perspektywą rosyjskiej okupacji, co skłoniło ich do zorganizowania śmiertelnych ataków terrorystycznych na kraj.

Jeden z najbardziej śmiercionośnych ataków miał miejsce, gdy grupa uzbrojonych Czeczenów zajęła Teatr Dubrówka w Moskwie. Trzymając 850 osób jako zakładników, terroryści zażądali wycofania się Rosji z Czeczenii.

Władimir Putin, no cóż, Władimir Putin odmówił poddania się żądaniom terrorystów. Rozkazał rosyjskim grupom Specnazu i FSB (rosyjski odpowiednik FBI) ​​szturmować budynek przy pomocy gazu.

Jednak decyzja o użyciu gazu do obezwładnienia terrorysty przyniosła odwrotny skutek. Pomimo zniszczenia wszystkich terrorystów, 130 zakładników zmarło w wyniku kontaktu z nieznanym środkiem chemicznym. W następnych dniach rząd bronił swoich działań, powołując się na konieczność po wysłuchaniu doniesień o zabiciu zakładników.

1 – Operacja Piorun

Nie jest tajemnicą, że wielu wybitnych izraelskich polityków ma wybitne wojskowe doświadczenia. Biorąc pod uwagę ten fakt, nie dziwi fakt, że wielu izraelskich premierów było kiedyś członkami elity Sayeret Matkal.

Jednostka komandosów brała udział w kilku ważnych misjach w krótkiej historii narodu. Wśród nich było niesławne porwanie Entebbe, w którym samolot Air France z 248 pasażerami został porwany i przewieziony na lotnisko Entebbe w Ugandzie.

Siły składające się ze 100 pracowników zostały zebrane, aby uratować zakładników, których teraz było tylko 106 po uwolnieniu większości nieżydowskich pasażerów. Grupa zadaniowa została przetransportowana samolotem C-130 z Izraela do Ugandy i wylądowała na lotnisku.

Podstęp komandosów z udziałem czarnego mercedesa, pojazdu wybranego przez przywódcę Ugandy, początkowo się powiódł. Jednak dwóch strażników, świadomych tego, że ich przywódca kupił już białego mercedesa, nakazało zespołowi uderzeniowemu zaprzestanie nakłaniania Izraelczyków do strzelania do nich. Zdemaskowane pojazdy popędziły do ​​budynku, w którym przetrzymywano zakładników.

W późniejszej wymianie ognia z terrorystami zginęło 3 zakładników. Podczas ewakuacji zginął także dowódca jednostki sił uderzeniowych Yonatan Netanjahu, brat przyszłego premiera Benjamina Netanjahu. Mimo to grupa zadaniowa z powodzeniem uratowała pozostałych pasażerów, przewożąc ich z powrotem do Izraela. W następnych latach operację nazywano także Operacją Yonatan, na cześć poległego komandosa.