10 najsłynniejszych historii miłosnych w historii i literaturze

Niektóre historie miłosne są nieśmiertelne i pozostają przykładem dla wszystkich kochanków z pokolenia na pokolenie. Odnawiają i wzmacniają nasz szacunek i wiarę w miłość. Bliższe zbadanie tak wielkich historii miłosnych niektórych romantycznych par historycznych ujawnia, że ​​wiele z nich spotkało tragiczny koniec. Pokazali nam jednak, że prawdziwa miłość jest silniejsza niż cokolwiek innego na świecie. To jest miłość, którą wszyscy mieli nadzieję znaleźć pewnego dnia. Oczywiście ze szczęśliwym zakończeniem.

Tutaj, prezentując listę 10 najsłynniejszych historii miłosnych w historii.

10 Anarkali i Salim

Anarkali była legendarną niewolnicą. Uważa się, że pochodziła z Iranu i wyemigrowała do Lahore w Pendżabie. W bollywoodzkim filmie Mughal-e-Azam pokazano, że w okresie Mogołów cesarz Mogołów Akbar rzekomo kazał ją pochować żywcem między dwoma ścianami za nielegalny związek z księciem koronnym Salimem, późniejszym cesarzem Jahangirem. Historia została pierwotnie napisana przez indyjskiego pisarza Abdula Halima Sharara i na pierwszej stronie tej książki wyraźnie wspomniał, że jest to fikcja literacka. Niemniej jednak jej historia została zaadaptowana do literatury, sztuki i kina.

Historia miłosna Salima i Anarkali to historia, którą zna każdy kochanek. Książę Salim był zepsutym i niegrzecznym chłopcem. Akbar wysyła go na wojnę, aby nauczył go odwagi i dyscypliny. Czternaście lat później Salim powraca jako wybitny żołnierz, by rządzić imperium w Lahore. Ponieważ ten dzień był jednym z wielkich uroczystości, harem Akbaru postanowił zorganizować wielką mudżrę (pokaz taneczny) w wykonaniu pięknej dziewczyny o imieniu Nadeera. Ponieważ była wyjątkową pięknością, uzyskała dostęp do dworu Akbara, a później została uhonorowana epitetem Anarkali przez Akbara.

Podczas jej pierwszej mudżry książę Salim zakochał się w niej, a później okazało się, że ona też jest w nim zakochana. Później oboje zaczęli spotykać się potajemnie. Później książę Salim poinformował swojego ojca, Akbara, o swoim zamiarze poślubienia Anarkali i uczynienia jej cesarzową. Problem polegał na tym, że Anarkali, mimo swojej sławy w Lahore, była tancerką i służącą i nie była szlacheckiej krwi. Akbar zabronił więc Salimowi ponownie spotykać się z Anarkalim. Książę Salim i Akbar pokłócili się, co później stało się bardzo poważne po tym, jak Akbar nakazał aresztowanie Anarkali i umieścił ją w jednym z lochów w Lahore. Kiedy Salim dowiedział się o tym, wypowiedział wojnę własnemu ojcu. Ale gigantyczna armia potężnego cesarza to zbyt wiele, by młody książę mógł sobie z nią poradzić. Zostaje pokonany i skazany na śmierć. To wtedy Anarkali interweniuje i wyrzeka się swojej miłości, aby ocalić ukochaną ze szczęk śmierci. Została pochowana żywcem w ceglanym murze na oczach swojego kochanka.

9 Eloise i Abelard

„Heloiza i Abelard" to jedna z najbardziej namiętnych i romantycznych historii o prawdziwej miłości. To historia mnicha i zakonnicy, których listy miłosne stały się znane na całym świecie. Liczący 900 lat romans filozofa i teologa z jego uczennicą Heloizą wciąż nas inspiruje i porusza. Ich namiętny związek zgorszył społeczność, w której żyli. Szczegóły ich fizycznej i duchowej intymności są również przestrogą dla naszych czasów.

W XII wieku Piotr Abelard udał się do Paryża, aby studiować w szkole Notre Dame. Zyskał reputację wybitnego filozofa. Kanonik Notre Dame, Fulbert zatrudnił Abelarda, aby uczył jego siostrzenicy, Heloizy. Uzdolniona intelektualnie młoda dziewczyna dąży do wiedzy, prawdy i odpowiedzi na pytanie o ludzką egzystencję. Wkrótce odkrywają, że są tak splecieni, że żadne z nich nie może oprzeć się duchowym i fizycznym pragnieniom swoich ciał, jednak oboje wiedzą, że prawa czasu zabraniają takiego związku. Ale ich fizyczna miłość i siła ich namiętności okazały się siłą nie do odparcia. Kiedy Heloiza zachodzi w ciążę, zdają sobie sprawę, że pozostanie w Paryżu nie jest dla niej bezpieczne. Uciekają do Bretanii i potajemnie się pobrali. Ale Fulbert był wściekły, więc Abelard wysłał Heloizę w bezpieczne miejsce w klasztorze. Myśląc, że zamierza porzucić Heloizę, Fulbert kazał swoim sługom wykastrować Abelarda, gdy spał. Abelard został mnichem i poświęcił swoje życie nauce. Zrozpaczona Heloiza została zakonnicą. Nigdy więcej się nie spotkali, ale dzięki ich słynnym listom ich miłość trwa.

8 Napoleon i Józefina

Napoleon był francuskim przywódcą wojskowym i politycznym, który zyskał na znaczeniu podczas ostatnich etapów rewolucji francuskiej i związanych z nią wojen w Europie. Joséphine była wdową, a po romansach z kilkoma czołowymi postaciami politycznymi poślubiła Napleona i tym samym została pierwszą cesarzową Francuzów.

Relacje Napoleona i Józefiny, starszej o sześć lat wdowy z dwójką dzieci, od samego początku były burzliwe. Zaledwie dwa dni po ich ślubie Napoleon wyjechał na kampanię wojskową do Włoch. Josephine, która została w Paryżu, wkrótce nawiązała romans z porucznikiem Hippolyte Charlesem. Napoleon był wściekły, gdy dowiedział się o niewierności swojej żony i wkrótce rozpoczął własny romans. Żadne dalsze sprawy Józefiny nie zostały zapisane, ale miłość Napoleona do Józefiny nie była już taka sama. A kiedy stało się jasne, że Józefina nie może mieć dzieci, Napoleon postanowił się z nią rozwieść. Następnie ożenił się z Marie-Louise z Austrii, która urodziła długo oczekiwanego następcę tronu. Ale pomimo niewierności Józefiny, rozwodu i ponownego małżeństwa, ostatnie słowa Napoleona mają brzmieć: „Francja, armia, dowódca armii, Józefino.

7 Orfeusz i Eurydyka

Orfeusz był legendarnym muzykiem, poetą w mitach starożytnej Grecji. Najbardziej znany jest ze swojej pięknej muzyki, która oczarowała wszystkich, nawet kamienie i dzikie zwierzęta. Ale znany jest również z głębokiej miłości do swojej żony Eurydyki.

Eurydyka i Orfeusz byli młodzi i zakochani. Ich miłość była tak głęboka, że ​​byli praktycznie nierozłączni. Ich miłość była tak zależna, że ​​każdy czuł, że nie może żyć bez drugiego. Ci młodzi kochankowie byli bardzo szczęśliwi i spędzali czas na baraszkowaniu po łąkach. Aristaeus, grecki bóg ziemi i rolnictwa, bardzo polubił Eurydykę i aktywnie ją ścigał. Uciekając przed Aristaeusem, Eurydyka wpadła na gniazdo węży, które śmiertelnie ugryzły ją w nogi. Zrozpaczony Orfeusz grał tak smutne pieśni i śpiewał tak żałośnie, że wszystkie nimfy i bogowie płakali. Za ich radą udał się do podziemi i swoją muzyką zmiękczył serca Hadesa i Persefony. Wezwali Eurydykę i dali mu ją, ale pod jednym warunkiem: że nie spojrzy na nią, gdy za nim pójdzie, dopóki nie dotrą do wyższego świata.

Szahdżahan i Mumtaz Mahal

Taj Mahal, wspaniały pomnik, który stoi w sercu Indii, ma swoją historię, która roztapia serca milionów słuchaczy od czasu, gdy Taj był widoczny. Historia, która choć zakończyła się w 1631 roku, nadal żyje w formie Taj i jest uważana za żywy przykład wiecznej miłości.

To historia miłosna mogolskiej pary królewskiej „Shah Jahan i Mumtaz Mahal”, która dzieliła kochające się małżeństwo aż do śmierci Mumtaza. Chociaż Shah Jahan miał też inne żony, Mumtaz Mahal był jego ulubieńcem i towarzyszył mu wszędzie, nawet podczas kampanii wojskowych. W roku 1631, kiedy Mumtaz Mahal rodziła ich 14. dziecko, zmarła z powodu komplikacji. Shah Jahan był zdruzgotany śmiercią swojej żony i pogrążył się w głębokim smutku, który wpłynął na niego zarówno emocjonalnie, jak i fizycznie. Kiedy Mumtaz leżała na łożu śmierci, Szahdżahan obiecał jej, że nigdy nie ożeni się ponownie i zbuduje najbogatsze mauzoleum nad jej grobem. Wkrótce po ukończeniu Taj Mahal Shah zachorował i został obalony przez swojego najstarszego syna. Resztę życia spędził w areszcie domowym i został pochowany obok żony.

5 Parys i Helena

Historia Heleny z Troi i wojny trojańskiej to grecka legenda heroiczna, łącząca fakty i fikcję. Helena Trojańska, zwana też Heleną Sparty, w mitach greckich uważana była za najpiękniejszą kobietę świata. Była żoną Menelaosa, króla Sparty. Parys, syn króla Priama z Troi, zakochał się w Helenie i porwał ją, zabierając z powrotem do Troi.

Zobacz też; Legendarne stworzenia z mitologii greckiej.

Według mitologii greckiej historia rozpoczyna się od wybrania trojańskiego księcia Parysa, aby zdecydował, która z trzech bogiń – Hery, Ateny i Afrodyty – jest najpiękniejsza. Wybrał Afrodytę, ponieważ w zamian obiecała mu najpiękniejszą kobietę na świecie. A najpiękniejszą kobietą była Helena, która jednak była żoną króla Menelaosa. Parys udał się do Sparty i zabrał Helenę do Troi, przez co wywołał wojnę trojańską. Grecy zebrali wielką armię, dowodzoną przez brata Menelaosa, Agamemnona, by odzyskać Helenę. Troja została zniszczona. Helena bezpiecznie wróciła do męża w Sparcie.

4 Tristan i Izolda

To tragiczna historia cudzołożnej miłości między kornwalijskim rycerzem Tristanem (Tristram) a irlandzką księżniczką Iseult (Isolde). Jest to legenda spopularyzowana w XII wieku dzięki francuskiej poezji średniowiecznej i inspirowana archetypowymi legendami celtyckimi. Stał się wpływowym romansem i tragedią, opowiadaną w wielu źródłach z tyloma wariacjami.

Istnieje kilka wersji historii o cudzołożnych kochankach, ale wszystkie mają mniej więcej ten sam zarys. Izolda, córka króla Irlandii, została obiecana królowi Markowi z Kornwalii. Król wysyła swojego siostrzeńca Tristana, aby eskortował Izoldę z powrotem do Kornwalii. Jednak od chwili, gdy się spotykają, ta dwójka zakochuje się w sobie. Chociaż księżniczka poślubia króla Marka, kontynuuje romans z Tristanem. W końcu Mark dowiaduje się, wybacza Iseult i wypędza Tristana z Kornwalii. Wkrótce potem Tristan zachoruje i posyła po Izoldę. Prosi ją, aby założyła białe żagle na statek, jeśli odpowiedź brzmi „tak”, a czarne żagle, jeśli nie. W końcu Tristan umiera z rozpaczy, przekonany, że Izolda nie chce do niego przyjść, natomiast Izolda umiera z żalu po znalezieniu martwego kochanka.

3 Antoniusz i Kleopatra

Antoniusz i Kleopatra to tragedia Williama Szekspira. Fabuła oparta jest na tłumaczeniu Żywotów Plutarcha autorstwa Thomasa Northa i śledzi relacje między Kleopatrą i Markiem Antoniuszem od czasu buntu na Sycylii do samobójstwa Kleopatry podczas Ostatniej Wojny Republiki Rzymskiej.

Historia Antoniusza i Kleopatry to jedna z najbardziej pamiętnych, intrygujących historii miłosnych. Związek Antoniusza i Kleopatry stawia Egipt w potężnej pozycji. Ale ich stosunki oburzyły Rzymian, którzy obawiali się rosnącej potęgi Egipcjan. Pomimo wszystkich gróźb wzięli ślub. Mówi się, że tocząc bitwę z Rzymianami, Antoniusz otrzymał fałszywą wiadomość o śmierci Kleopatry. Roztrzaskany, padł na swój miecz. Kiedy Kleopatra dowiedziała się o śmierci Antoniusza, była w szoku. Zabija się, używając trucizny jadowitego węża zwanego boleniem. Umarła spokojnie i ekstatycznie, wyobrażając sobie, jak ponownie spotka Antony'ego w zaświatach. Jej służące, Iras i Charmian, również zabijają się.

2 Romeo i Julia

Romeo i Julia to tragedia Williama Szekspira. To chyba najbardziej znani kochankowie wszechczasów. To opowieść o dwojgu młodych kochankach, których śmierć ostatecznie pogodziła zwaśnione rodziny. Była to jedna z najpopularniejszych sztuk Szekspira za jego życia i wraz z Hamletem jest jedną z jego najczęściej wystawianych sztuk. Dziś tytułowi bohaterowie są uważani za archetypowych młodych kochanków.

Romeo i Julia należy do starożytnej tradycji tragicznych romansów. Historia oparta jest na włoskiej opowieści „Tragiczna historia Romea i Julii” Arthura Brooke'a z 1562 roku i opowiedzianej prozą w „Pałacu rozkoszy” Williama Paintera w 1567 roku.

1 Layla i Majnun

Layla-Majnu to imię, które jest wybierane, gdy mówi się o miłości lub najbardziej romantycznej parze. Umarli, ale ich miłość pozostaje żywa do dziś. To tragiczna historia dozgonnej miłości, podobnie jak późniejszy Romeo i Julia. Ten rodzaj miłości jest znany jako „dziewicza miłość”, ponieważ kochankowie nigdy się nie pobrali ani nie kochali.

Ta tragiczna historia miłosna powstała jako krótki, anegdotyczny wiersz w starożytnej Arabii, później znacznie rozszerzona i spopularyzowana w literackiej adaptacji azerbejdżańskiego poety Nizami Ganjavi. Opowieść została przetłumaczona na wiele języków.