Top 10 niezwykłych broni starożytności

Ludzkość zawsze była bardzo zafascynowana bronią. Zawsze toczyli i zawsze będą toczyć wojny. Początkowo używali broni do polowania, ale wkrótce przekształciło się to w zabijanie innych ludzi. Ewoluowaliśmy, a wraz z nami broń. Teraz dysponujemy bronią o tak niszczycielskiej sile, że nawet niełatwo to sobie wyobrazić. Ale kiedy nie było tej nowoczesnej broni, wojna wyglądała zupełnie inaczej. Wybrana broń była bardzo różna, niektóre były po prostu niezwykłe. Dzisiaj, kiedy mówimy o starożytnej broni, od razu myślimy o mieczach, włóczniach, łukach i toporach. Ale zainteresowanie bronią wydaje mi się odbiegające od normy.

Poniżej wymieniono niektóre z najbardziej niezwykłych broni z czasów starożytnych i wierzcie lub nie, były one faktycznie używane. Jeśli czujesz, że coś jest wykluczone lub brakuje na liście. napisz poniżej w sekcji komentarzy.

Top 10 niezwykłych broni starożytności

10 Macuahuitl

Macuahuitl to broń w kształcie drewnianego miecza. Jego boki są osadzone w pryzmatycznych ostrzach wykonanych z wulkanicznego szkła. Był podobny do dużej drewnianej maczugi z nacięciami po bokach do trzymania zaostrzonego obsydianu. Ma od 3 do 4 stóp długości i 3 cale szerokości. z rowkiem wzdłuż każdej krawędzi, w który włożono kawałki krzemienia lub obsydianu o ostrych krawędziach i mocno przymocowano jakimś klejem. Ponieważ macuahuitl nie miał ostrego czubka. nie mógł być użyty jako broń kłująca. jednak postrzępione rzędy obsydianu nadawały broni zaciekłą siłę łzawiącą, która mogła wyciąć głębokie rany szarpane wroga.

9 Kpinga

Kpinga był nożem do rzucania z ostrzem używanym przez Azande z Nubii. Miał trzy różne kształty ostrzy. Zostały one sklasyfikowane jako „Court Metal", produkowane pod patronatem potężnego klanu Avongara i dystrybuowane tylko do zawodowych wojowników. Nóż (zwany także Hunga Munga) miał do 22 cali długości.

8 Biały

Filipiński miecz z Visayas na Filipinach. Broń była pierwotnie przeznaczona jako narzędzie rolnicze. Rękojeść jest zwykle wykonana z drewna guawy, które jest lekkie. Samo ostrze ma około 16 do 18 cali długości. Pinuti to po Cebuano „wybielony”. Jako narzędzie rolnicze przybierał ciemną patynę w wyniku kontaktu z płynami roślinnymi i zwierzęcymi. Kiedy rolnicy ostrzyli swoje ostrza do walki, ostrze było wypolerowane do białości.

7 Emeici

Tradycyjna chińska broń do sztuk walki. Emeici używany do dźgania. Są parą metalowych prętów z ostrymi końcami. Zwykle są montowane na odłączanym pierścieniu noszonym na środkowym palcu, co pozwala im obracać się i misternie nimi manipulować. Ta broń pochodzi z góry Emei. Są elementem wyposażenia używanym w wu shu do dziś. Są one używane w technikach „otwartej dłoni” i są podobne do „długopisów sędziowskich”.

6 Chu Ko Nu

Chińska broń, chu ko nu, była zasadniczo przodkiem karabinu automatycznego. Składa się z łuku osadzonego na kolbie, który strzela pociskami, zwanymi często bełtami lub bełtami. Poświęcił zasięg i moc na rzecz szybkiego przeładowania. Drewniana skrzynia na górze kuszy zawierała 10 bełtów, które wpadały na miejsce, gdy prostokątna dźwignia z tyłu została odciągnięta po wystrzeleniu bełtu. Chu ko nu używane po raz ostatni w wojnach chińsko-japońskich w latach 1894-1895. Pozwala to na większą szybkostrzelność niż zwykła kusza. Na górze łuku znajduje się magazynek zawierający szereg bełtów, a mechanizm działa poprzez przesuwanie prostokątnej dźwigni do przodu i do tyłu. Aby zwiększyć skuteczność, niektóre bełty zostały zakończone trucizną ze śmiercionośnego kwiatu akonitu, znanego również jako tojad wilka.

5 nożyc

Nożyce były typem rzymskiego gladiatora, co oznaczało „nóż, tasak, render”. Ten typ gladiatorów walczył bronią składającą się z hartowanej stalowej rurki, która otaczała całe przedramię gladiatora, z zaślepionym końcem dłoni i przymocowanym do niej półkolistym ostrzem. Uchwyt wewnątrz tuby mógł pozwolić gladiatorowi zachować kontrolę w ferworze bitwy. Ta broń mogła być zarówno zabójcza, jak i wszechstronna. Gladiator mógł wykorzystać swoje chronione ramię do blokowania ciosów przeciwnika i szybkiego kontrataku. Kształt ostrza jest taki, że nawet najlżejsze dotknięcie może spowodować poważną ranę.

4 Katar

Niezwykła broń – Katar

Pochodzący z Tamil Nadu w Indiach, Katar jest bronią typu pchanego noża. Charakteryzuje się poziomym uchwytem dłoni w kształcie litery H, co powoduje, że ostrze miecza znajduje się nad kostkami użytkownika. Jest to unikalne dla Azji Południowej. i jest najbardziej znanym i charakterystycznym indyjskim sztyletem. W kulcie używano także ceremonialnych katarów. Katar na pierwszy rzut oka ma jedno ostrze. jednak po uruchomieniu spustu na rękojeści ostrze dzieliło się na trzy części. Po jednym na środku i po jednym z każdej strony.

3-osobowy łapacz

Ezoteryczny rodzaj broni drzewcowej, który był używany w Europie dopiero w XVIII wieku. Składał się z drążka osadzonego na dwuzębnej głowicy. Każdy ząb miał sprężynowe drzwi i mógł przejść przez obiekt wielkości człowieka i mieć możliwość uwięzienia go. Służyła do ściągania ludzi z koni i przygniatania ich bezradnie do podłogi. Ze względu na kolce w środku powściągliwość była często minimalna. To jeden z nielicznych przykładów nieśmiercionośnej broni drzewcowej.

2 Zhua

Niewiarygodnie dziwnie wyglądająca chińska broń, rzucająca się w oczy żelazna „ręka” zhua na końcu miała ostre pazury przypominające pazury, które nabijały mięso, a następnie odrywały je od ciała. „To miało na celu usunięcie tarcz. A kiedy ta osłona usunie się z drogi, twoja twarz będzie następna. Zhua byłby używany głównie do rozrywania i rozdzierania wroga, chociaż sama waga broni mogła również uczynić z niej przydatne narzędzie do uderzania pałką.

1 Bagh Nach

Bagh Nakh to indyjska broń podobna do pazurów. Termin bagh nakh oznacza w języku hindi pazur tygrysa. Nazywa się to również pazurami tygrysa. Został zaprojektowany tak, aby pasował na kostki lub był ukryty pod i przy dłoni. Składa się z czterech lub pięciu zakrzywionych ostrzy przymocowanych do poprzeczki lub rękawicy. Zaprojektowany również do przecinania skóry i mięśni. Uważa się, że został zainspirowany szkieletem wielkich kotów. Bagh nakh został po raz pierwszy opracowany w Indiach. Pierwszym dobrze znanym użyciem tej broni był pierwszy cesarz Marathów Shivaji. który użył bichawa bagh nakh do pokonania generała Bijapur Afzala Khana. Po zamieszkach w Dniu Akcji Bezpośredniej. bengalskie hinduskie dziewczęta zaczęły nosić ostrą broń przypominającą bagh nakh podczas chodzenia do szkoły. aby się bronić.