Co się stało z GeoCities?
W połowie lat 90. internet nie miał Facebooka, Google’a ani nawet Wikipedii. Jeśli chcesz wykorzystać internet do promowania swojej firmy, dzielenia się ważnymi lokalnymi informacjami z resztą świata, a nawet opowiadania znajomym o swoich ostatnich przygodach, musisz utworzyć własną witrynę internetową.
Większość ludzi mogła nauczyć się podstaw kodowania HTML w ciągu kilku godzin, a od około 1994 roku inni mogli używać aplikacji WYSIWYG (to, co widzisz, to to, co dostajesz), takich jak Adobe PageMill. W pewnym momencie nawet przeglądarki internetowe były dostarczane w pakiecie z podstawowymi narzędziami do tworzenia stron internetowych.
Ale potem problem polegał na hostowaniu Twojej witryny online. Serwery kosztowały (zwłaszcza wtedy) i nie każdy chciał płacić za tę usługę lub mógł za nią zapłacić, gdyby był nastolatkiem lub studentem. Wejdź do GeoCities, które zaczęło oferować darmowy plan hostingowy w 1995 roku.
GeoCities to rewolucja w umożliwianiu młodym ludziom wyrażania siebie w sieci.
GeoCities było jednak czymś więcej niż tylko usługą hostingową: dzięki funkcjom i narzędziom zorientowanym na społeczność, ułatwiającym tworzenie stron internetowych, można go było postrzegać jako przodka mediów społecznościowych. W 1999 roku strona była trzecią najpopularniejszą w sieci.
U szczytu popularności GeoCities zostało sprzedane firmie Yahoo!, co odciągnęło je od społecznych początków, czyniąc je nieistotnym w erze Web 2.0. Dziesięć lat później został zamknięty wszędzie poza Japonią. Oto historia internetu, który bardzo różnił się od dzisiejszego.
Czy nie będziesz moim sąsiadem?
GeoCities zostało założone pod koniec 1994 roku przez Davida Bohnetta i Johna Reznera jako kolejna usługa hostingowa o nazwie Beverly Hills Internet. W czerwcu następnego roku zaczął oferować użytkownikom bezpłatny plan z hojnymi 2 MB przestrzeni dyskowej, ale to był dopiero początek.
Użytkowników, których nazwano „osadnikami", poproszono o wybranie „sąsiedztwa”, takiego jak Kapitol („rząd, polityka i mnóstwo mocnych opinii”), Hollywood („film i telewizja”) czy Paryż („romans, poezja, sztuki”) po rejestracji. Okolice, a także „przedmieścia” do istniejących dzielnic były dodawane w miarę rozwoju witryny.
„Area 51″ była jedną z dzielnic GeoCities.
Każda dzielnica miała własne forum, czat na żywo, a nawet listę wszystkich osadników, którzy każdego dnia obchodzili urodziny. Domyślny adres URL każdej witryny zawierał nazwę dzielnicy i numer określany jako „adres ulicy”.
Gospodarze mogą albo skorzystać z podstawowego edytora strony głównej, aby automatycznie utworzyć swoją witrynę, albo przesłać pliki HTML, obrazy GIF lub JPEG i więcej. Do grudnia 1995 r. witryna miała ponad 20 000 osadników i ponad 6 milionów odsłon miesięcznie, kiedy to zmieniła nazwę na GeoCities.
Sukces GeoCities zachęcił do pojawienia się usług naśladowczych i twórców stron internetowych. Jedna z tych witryn o nazwie FortuneCity była pierwszym domem TechSpot w 1998 roku.
Wszystko o pieniądzach
W 1997 roku GeoCities zaczęło wyświetlać wyskakujące reklamy na swoich bezpłatnych stronach. Irytujące dla odwiedzających, przynajmniej nie ingerowały w istniejące projekty stron internetowych. Tego samego nie można powiedzieć o przezroczystym znaku wodnym prowadzącym do strony głównej wprowadzonym w następnym roku, który przez cały czas pozostawał w prawym dolnym rogu ekranu, co irytowało wielu z 2 milionów użytkowników serwisu.
W 1998 roku firma otrzymała 25 milionów dolarów od japońskiego holdingu SoftBank i 5 milionów dolarów od Yahoo!. Później w tym samym roku był notowany na giełdzie Nasdaq. Cena wprowadzenia akcji wyniosła 17 USD, co szybko przekroczyło granicę 100 USD w ramach bańki internetowej. Jedyny problem polegał na tym, że firma wciąż przynosiła straty — mówiąc dokładniej, w wysokości 8 milionów dolarów w ostatnim kwartale 1998 roku.
W 1999 roku GeoCities było trzecią najczęściej odwiedzaną witryną w Internecie i zostało sprzedane firmie Yahoo! za 3,57 miliarda dolarów w akcjach, zmieniając nazwę na Yahoo! Geomiasta. Początkowo warunki korzystania z usługi Yahoo! stwierdzały, że Yahoo! posiadał całą zawartość i prawa stron internetowych GeoCities, ale zostało to szybko zmienione po negatywnym zainteresowaniu mediów.
Później w 1999 roku Yahoo! odszedł o krok od lokalnego charakteru witryny, przełączając się na adresy URL witryn oparte na nazwie rejestracyjnej użytkownika. Pod koniec 2000 roku oryginalne nazwy dzielnic nie były już używane na stronie głównej. Były to kroki w przeciwnym kierunku niż Internet, z grupami opartymi na wspólnych zainteresowaniach.
Przy limicie transferu danych wynoszącym 4,2 MB na godzinę witryny bogate graficznie stały się bezużyteczne.
W 2001 roku Yahoo! wprowadziła plany premium i nałożyła limit transferu danych do 4,2 MB na godzinę na darmowych kontach, uniemożliwiając bezpłatne dotarcie do dużej liczby odbiorców, zwłaszcza w przypadku witryn bogatych graficznie. Do tego czasu Blogger i Wikipedia były już w pobliżu.
Myspace, Facebook i Flickr później dołączyły do rewolucji Web 2.0, a każdy z nich przyniósł więcej powodów, by nie tworzyć ani nie mieć osobistej strony internetowej. Ponadto WordPress został uruchomiony w 2003 r., przez co narzędzia GeoCities do tworzenia i zarządzania witrynami wyglądają na przestarzałe.
Duży w Japonii
W kwietniu 2009 r. Yahoo! ogłosił, że zamknie GeoCities w październiku tego samego roku, usuwając strony wszystkich, którzy nie przenieśli się do płatnego Yahoo! Web Hosting i przestał przyjmować nowych członków. Jedynym wyjątkiem było GeoCities Japan, część Yahoo! Japan, która była spółką joint venture pomiędzy SoftBank i Yahoo!
GeoCities Japan przetrwało dekadę dłużej niż strona główna.
Po ogłoszeniu Internet Archive rozpoczęło projekt mający na celu uratowanie jak największej liczby z 38 milionów stron GeoCities. W odpowiedzi na działania Yahoo! powstał również niepowiązany zespół ds. archiwów, który od tego czasu przyczynił się do zachowania treści z kilku niegdyś popularnych witryn.
W październiku 2018 r. Yahoo! Firma Japan, która nie była już powiązana z Yahoo!, ogłosiła, że GeoCities Japan zostanie ostatecznie rozwiązana w marcu 2019 r. Następnie zespół ds. archiwum rozpoczął nowy projekt mający na celu zachowanie witryny.
Podróż do przeszłości
Jeśli chcesz przeglądać stare witryny GeoCities, tak jak w czasach przed Yahoo! pozyskiwania, w oparciu o dzielnice i przedmieścia, należy odwiedzić Galerię GeoCities firmy Restorativland .
Okolice Doliny Krzemowej w Galerii GeoCities.
Jeśli chcesz wyszukać bardziej konkretny termin, wypróbuj GeoCities.ws, duchowego następcę GeoCities, który jest całkowicie niezwiązany z pierwotną firmą, z szybko ładującym się archiwum GeoCities. Witryna oferuje bezpłatny plan usług hostingowych pod nazwą „homesteader”.
Najdokładniejsze archiwum starych witryn GeoCities można znaleźć na stronie OoCities. Funkcja wyszukiwania w witrynie zawiera wyniki z GeoCities.ws, a witrynę można również wyszukać według nazwy użytkownika lub dzielnicy i „adresu”.
…
Najwyraźniej GeoCities zasłużyło na swoje miejsce w historii sieci.
Temat dyskusji na komentarze: jeśli byłeś w latach 90., czy miałeś własną stronę internetową? Albo kiedy po raz pierwszy byłeś obecny w Internecie?
Kredyt w mastheadzie: LogRocket