10 ohydnych i historycznych przestępstw z nienawiści

Społeczeństwo i cywilizacja przypisała wszystkim określone role płciowe, w oparciu o ciało, z którym się urodzili. Jak się zachowujemy na każdym kroku, w co się ubieramy, kogo kochamy: wszystko jest z góry ustalone, jeszcze zanim się urodzimy i nie ma tu miejsca na nasze wewnętrzne pragnienia. Dlatego w chwili, gdy ktoś odstrasza od takich ustalonych idei i normatywnych sposobów, osoba ta jest mile widziana. Niezależnie od tego, czy chodzi o ciało, czy umysł, jeśli w sposobie, w jaki osoba się rodzi, widać niezgodność z ustalonymi standardami, osoba ta prawdopodobnie zostanie uznana za nienormalną. Społeczeństwo natychmiast bierze na siebie żmudne zadanie naprawienia lub przynajmniej zakamuflowania zła w tej osobie. Jeśli dana osoba odmawia bycia niewiernym własnej duszy tylko po to, by zadowolić innych, to wtedy inni nie wahają się uciekać się do nawet najbardziej brutalnych sposobów, by poskromić prawdziwą naturę członków świata lesbijek, gejów, biseksualistów, transseksualistów, interseksualistów i queer (LGBTIQ). Przeczytajmy o niektórych z najbardziej haniebnych i historycznych przestępstw z nienawiści wobec członków LGBTIQ na świecie.

Dziesięć ohydnych przestępstw z nienawiści wobec członków LGBTIQ:

10 Efekt obserwatora

13 marca 1964 roku Kitty Genovese wracała do domu, do swojej partnerki, Mary-Ann Zielonko, kiedy podszedł do niej Winston Moseley. Drobna kobieta pobiegła, ale Moseley ją dogonił. Potem nastąpiła seria napaści, dźgnięć i znęcania się. Umarła w ramionach Mary-Ann. Jednak doniesienia w tej sprawie są niejasne, ponieważ wiele wersji opowiada o tym, jak krzyczała o pomoc, ale jej sąsiedzi nie reagowali, mimo że byli tego świadomi. Pogląd ten jest krytykowany jako niedokładny, ponieważ większość ich relacji z incydentu jest inna. Na przykład dyskutuje się, czy nadal krzyczała z przebitym płucem. Nie ulega wątpliwości, że została zgwałcona i zamordowana. Sprawa doprowadziła do zbadania społeczno-psychologicznego zjawiska rozproszenia odpowiedzialności, znanego jako efekt świadka lub syndrom Genovese, który stwierdza, że ​​im więcej świadków, tym tym mniejsze prawdopodobieństwo, że pomogą ofierze. Moseley, z serią morderstw, jest jednym z najdłużej odbywających karę więzienia w stanie Nowy Jork.

9 Stonewall w Houston

4 lipca 1991 r. 10 ohydnych mężczyzn zaatakowało bankiera Paula Broussarda i jego dwóch przyjaciół przed barem dla gejów, przy pomocy nabitych gwoździami drewnianych desek, butów ze stalowymi noskami i noży w dzielnicy Montrose, miejscu zamieszkałym przez osoby LGBTIQ. Śmierć Paula, kilka godzin później, doprowadziła do gejowskich protestów jak żadne inne w Houston: od zewnątrz domu burmistrz Kathy Whitmire w Woodlands o 2 w nocy, do protestów Queer Nation w pobliżu domów napastników iw Montrose. Największe obywatelskie nieposłuszeństwo LGBTIQ w Houston, nazwane przez Davida Fowlera Houston's Stonewall. Wszyscy członkowie rady głosowali za przyjęciem rezolucji wzywającej gubernator Ann Richards do umieszczenia w porządku obrad ustawy dotyczącej przestępstw z nienawiści. Incydent doprowadził do nacisku na ochronę, która została przyjęta w Teksasie dekadę później, ale nie obejmowała osób transpłciowych. Jon Buice, który przyznał się do zadźgania Broussarda,

8 Morderstwo Jenny Jones

The Jenny Jones Show był talk show z lat 90., który dotyczył takich problemów, jak nastolatki z obozów szkoleniowych, łobuzy, sekretne zauroczenia itp. 6 marca 1995 r. Scott Amedure wyznał w programie, że potajemnie zakochał się w mężczyźnie imieniem Jonathan Schmitz. Trzy dni później Schmitz poszedł do domu Amedure'a i zastrzelił go. Potem zadzwonił pod 911, żeby się przyznać. Spekulacji i twierdzeń jest wiele. Niektórzy myśleli, że seksualne zaloty Amedure doprowadziły Schmitza do gejowskiej paniki, podczas gdy wielu obwiniało jego zinternalizowaną homofobię i chorobę psychiczną. Matka Amedure'a zeznała, że ​​obaj mężczyźni uprawiali seks po nagraniu. Jones i jej producenci zostali pozwani za stworzenie zaniedbanego środowiska, które doprowadziło do morderstwa. W 1999 roku wyrok zapadł na szkodę serialu i jej producentów, choć później werdykt został uchylony. Schmitz, po dwukrotnym sądzeniu, został skazany na karę więzienia za zabójstwo.

7 Ataki szlakiem Appalachów

Rebecca Wight i Claudia Brenner wybrały się na wędrówkę Szlakiem Appalachów i obozowały z dala od opinii publicznej, by cieszyć się intymnymi chwilami. 13 maja 1998 roku Wight spotkał miejscowego Stephena Raya Carra. Aby go uniknąć, para opuściła to miejsce i znalazła ustronne miejsce. Tam kobiety uprawiały seks, nieświadome tego, że są obserwowane, dopóki Carr nie strzelił Brennerowi w szyję, twarz, ramię i głowę, a Wrightowi w głowę i plecy. Wright upadła, a krwawiący Brenner znalazł dwa samochody, aby zabrać ją do szpitala. Wkrótce dowiedziała się, że Wight zmarł. Brenner rozpaczała sama, gdy policja ścigała Carra, który bronił się, twierdząc, że kobiety szydziły z niego swoim wyraźnym zachowaniem seksualnym. Jego adwokat oskarżył przejaw lesbijstwa. Jednak podczas rzadkiego i zaskakującego przesłuchania sędzia odmówił przywołania seksualności kobiet jako obrony.

6 Wielka strata Laramiego

6 października 1998 roku dwóch mężczyzn w barze zaproponowało 21-letniemu Matthew Sheppardowi podwiezienie do domu, ale zawiozło go w odludne miejsce. Był torturowany, okradziony i pozostawiony przywiązany do płotu. 18 godzin później rowerzysta, który wziął go za stracha na wróble, znalazł go z twarzą pokrytą krwią, z wyjątkiem miejsc, które zostały zmyte przez płynące łzy. Pozostał w śpiączce przez kilka dni, po czym zmarł z powodu poważnego uszkodzenia pnia mózgu, które zamknęło jego narządy. Jego ciało miało straszne złamania i rany szarpane. Jego pogrzeb był pikietowany przez Kościół Baptystów Westboro. Zabójcy nie zostali oskarżeni z powodu braku przepisów dotyczących przestępstw z nienawiści. Ale jedna z dziewczyn zabójcy zeznawała przeciwko nim. Rodzice Shepparda okazali litość i upewnili się, że zamiast śmierci otrzymają dożywocie. W październiku 2009 roku Barack Obama podpisał ustawę o zapobieganiu przestępstwom z nienawiści Matthew Sheparda i Jamesa Byrda Jr.

5 Tragedia dwóch duchów

Fred „Frederica" C. Martinez, 16-latek transpłciowy z Ameryki, rozpoznał się jako nádleehí, słowo Navajo określające osobę o męskim ciele i kobiecej naturze. „Dwuduchowa” nastolatka została zaakceptowana w swojej rodzinie i była szczęśliwą uczennicą pierwszego roku w Montezuma-Cortez High School w Kolorado. Ale w 2001 roku Fred poszedł spotkać się z Shaunem Murphym, którego poznała na imprezie wcześniej. 5 dni później rozłożone ciało Freda, całe pocięte i pobite nie do poznania, zostało znalezione w stawie ściekowym. Murphy, który przechwalał się, jak „pobił pedała” i jak na ironię syn lesbijki, został skazany na karę więzienia za morderstwo, ponieważ przepisy dotyczące przestępstw z nienawiści w Kolorado nie obejmują przestępstw na tle płciowym. Szkoła Freda zajęła po tym aktywne stanowisko, aby zwrócić szczególną uwagę na problemy młodzieży LGBTIQ, takie jak przestępstwa z nienawiści, zastraszanie,

4 Łzy chłopca

21-letni zbuntowany transseksualista Teena Renae Brandon chciał wstąpić do wojska. Miał trudności ze znalezieniem tożsamości seksualnej, ukrywaniem swojej kobiecości i wykorzystywaniem seksualnym. Na przyjęciu bożonarodzeniowym w 1993 roku dwóch byłych skazańców siłą ściągnęło mu spodnie, aby udowodnić, że urodził się jako kobieta ze swoją dziewczyną Tisdel. Teena została następnie zgwałcona. Później Tisdel przekonał go, by zgłosił to na policję. Jednak szeryf Charles Laux zadał jej nieodpowiednie pytania i odmówił aresztowania mężczyzn. O północy, 21 grudnia 1993 roku, mężczyźni zastrzelili Teenę i dwóch innych w domu, i dźgnęli Teenę, która drgała. Hrabstwo Richardson i szeryf Laux zostali pozwani, a jego matce przyznano odszkodowanie za cierpienie psychiczne, koszty pogrzebu, bezprawną śmierć i celowe zadawanie cierpienia emocjonalnego. Sprawy morderców, którzy otrzymali wyrok śmierci,

3 Pędź do sądu

Roxanne Ellis i Michelle Abdill po pięćdziesiątce były razem szczęśliwie przez 12 lat. Kiedy nie pracowali w swojej firmie zarządzającej nieruchomościami, walczyli o prawa osób LGBT. Znaleziono ich martwych w pickupie, zakneblowanych i związanych, postrzelonych w głowę, przykrytych kartonowymi pudłami. 4 grudnia 1997 r. umówili się na spotkanie z Robertem Acremantem, dwudziestokilkuletnim mężczyzną szukającym mieszkania. Przyjaciele i inni aktywiści zakładali, że było to przestępstwo z nienawiści. Jednak wielu twierdziło, że to zbyt pochopne założenie i twierdziło, że może to być również przypadkowy akt przemocy, rabunek lub przestępstwo przeciwko kobietom. Acremant przyznał się do morderstwa, ale upierał się, że był to rabunek i nie miał nic wspólnego z orientacją seksualną kobiety. Przeciwnie, powiedział też, że nienawidzi lesbijek i uważa za niedopuszczalne, że czyjaś babcia może być „lesbijką”.

2 Róża pod inną nazwą

3 października 2002 roku 17-letnia młoda kobieta Gwen Amber Rose Araujo z Północnej Kalifornii została zdemaskowana jako transpłciowa na przyjęciu, czterech mężczyzn pobiło ją, rozcięło jej twarz, uderzyło ją łopatą i patelnią w głowę i udusiło jej. Zawinęli jej związane ciało w prześcieradło i porzucili ją u podnóża Sierra, 100 mil dalej. Nikt nie zgłosił przestępstwa. Kilka dni później jeden z mężczyzn, wstrząśnięty tym incydentem, zaprowadził policję na jej grób. Mężczyźni zostali skazani, ale oskarżenia o przestępstwa z nienawiści nie utrzymały się. Adwokaci musieli walczyć z obroną „paniki transpłciowej” co najmniej jednego oskarżonego. 28 września 2006 r. Gubernator Arnold Schwarzenegger podpisał ustawę Gwen Araujo Justice for Victims Act (AB 1160), która jest pierwszym w kraju prawem przeciwko strategiom paniki, tj. wykorzystywaniu społecznych uprzedzeń wobec ofiar. Po długiej walce,

1 Hoop Dreams Przerwane

15-letnia aspirująca koszykarka, Sakia Gunn, była agresywną (AG): homoseksualną, kolorową kobietą, która ubiera się w męskie ubrania, ale nie identyfikuje się jako osoba transpłciowa ani lesbijka. 11 maja 2003 roku ona i jej przyjaciele stali na przystanku autobusowym w Newark. Dwóch mężczyzn zaczęło składać propozycje seksualne. Kiedy dziewczyny odmówiły, jeden z mężczyzn wyskoczył z samochodu i zaczął dusić dziewczynę. Podczas próby powstrzymania tego, Gunn został pchnięty nożem i zabity. Do zdarzenia doszło w pobliżu nieobsadzonej budki policyjnej. Co ciekawe, z wyjątkiem niektórych osób kolorowych lub AG, jej sprawa nie mogła poruszyć mediów ani aktywistów tak bardzo, jak Sheppard czy Teena. Nieliczni działacze, którym zależało, walczyli z czołowymi domami mediowymi o nagłośnienie jej śmierci, po czym nastąpiły kolejne protesty i pytania. Dziś budka policyjna, w pobliżu której zginęła, jest czynna przez całą dobę, 7 dni w tygodniu, zgodnie z obietnicą ówczesnego burmistrza Newark, Sharpe'a Jamesa.

To nie jest wyczerpująca lista przestępstw z nienawiści, które miały miejsce. Historia widziała wiele makabrycznych morderstw członków społeczności LGBTIQ w rękach pokręconych ludzi, którzy stworzyli religię, społeczeństwo, kulturę, tradycję, normatywność, strach, panikę i wiele innych kiepskich wymówek, by uciec. Przeklęte morderstwa przypominają nam każdego dnia o tym, co może spotkać naszych rodaków w przyszłości, jeśli nie zajmiemy stanowiska w celu zapewnienia natychmiastowej zmiany. Doświadczenia zamordowanych i osieroconych przyjaciół, rodziny lub kochanków zostały upamiętnione w książkach lub filmach i chociaż historyczne przestępstwa z nienawiści przyniosły pewne zmiany w Stanach Zjednoczonych, a co za tym idzie, w innych częściach świata, ponieważ ich prawa i społeczeństwo zaczęły aby uznać prawa i wolność członków LGBTIQ do życia i miłości, konieczne jest natychmiastowe powstrzymanie takich przestępstw z nienawiści.