10 mniej znanych faktów o Sherlocku Holmesie

Nazwisko Sherlocka Holmesa jest znane większości ludzi na całym świecie. Ale wielu (zwłaszcza nie-czytelnikom) nie wie, że oryginalny wizerunek Sherlocka, słynnego detektywa, jest w rzeczywistości zdenaturowany przez ekscentryczny portret tej postaci w filmach (z udziałem Roberta Downeya Jr.) i serialu telewizyjnym (z udziałem Benedicta Cumberbatcha). Oto lista 10 mniej znanych faktów na temat Sherlocka Holmesa – słynnego detektywa:

10 Zarówno Holmes, jak i Watson odnieśli sukces w bardzo młodym wieku

W serialu telewizyjnym „Przygody Sherlocka Holmesa" Jeremy Brett grający Sherlocka Holmesa miał 51 lat, a Edward Hardwicke grający doktora Watsona miał odpowiednio 41 lat. W ostatnich filmach i serialach telewizyjnych obie postacie również pojawiają się w ich średniowieczu. Ale pierwotnie Holmes i Watson byli cichymi młodymi ludźmi, kiedy spotkali się po raz pierwszy; Holmes urodził się w 1854 r., a dr Watson spotkał go w 1881 r., a więc w wieku 30 lat; do tego czasu Holmes zbudował sobie już cichą reputację, a Watson służył już jako lekarz wojskowy. Sugerowano, że obaj mężczyźni byli blisko siebie w swoim wieku. Mamy więc dobre powody, by sądzić, że posmakowali spełnienia w młodym wieku.

9 Nawet po przejściu na emeryturę Holmes był zmuszony zajmować się sprawami

Po przejściu na emeryturę i prowadzeniu wygodnego życia w samotności, Holmes zajął się badaniem pszczół, zajmując się hodowlą pszczół, a nawet napisał książkę na ten temat. Podczas gdy Holmes był szczęśliwy żyjąc ze swoimi pszczołami, jego kraj był w poważnym niebezpieczeństwie. Regularnie wyciekały oficjalne informacje, a agenci rządowi znikali jeden po drugim, doprowadzając do rozpaczliwej sytuacji. Dlatego rząd zwrócił się o pomoc do emerytowanego Sherlocka Holmesa. Nie zdradzając zbyt wiele z fabuły – w „The Last Bow” (historia) Holmes po raz kolejny połączył siły z Watsonem i planował pojechać do Ameryki jako irlandzki tajny agent, gdzie będzie musiał spędzić 2 lata, aby złapać winowajca.

8 Holmes nigdy nie zdradził policji

W filmie „Sherlock Holmes” z udziałem Roberta Downeya Jr. stosunki Holmesa z policją były raczej napięte i nieufne, ponieważ często zachowywał informacje dla siebie, zamiast dzielić się nimi z policją. Ale początkowo, prowadząc niezależne dochodzenie, Holmes zawsze starał się wskazać policji właściwy kierunek i zostawiał dowody, aby dowiedzieć się, czego kiedykolwiek udało mu się dowiedzieć, jak widzimy między innymi w „Przygodzie diabelskiej stopy”. historie. W „The Adventure of the Wisteria Lodge” podzielił się nawet informacjami z policją, aby pomóc im wejść na właściwy trop.

7 Holmes był dobrze wychowany i całkiem schludny

Dzięki filmowi „Sherlock Holmes” z udziałem Roberta Downeya Jr. ludzie wpadli na pomysł, że Holmes cierpi na kompulsywne, ekscentryczne zachowania i nieczyste nawyki życiowe. Ale zdziwiłbyś się, gdybyś wiedział, że w powieściach i opowiadaniach Holmes był właściwie bardzo dobrze wychowany, zwłaszcza w stosunku do kobiet (chociaż nadal gardził płcią przeciwną). Jego zachowanie nie przypominało pobłażającego sobie Benedicta Cumberbatcha czy idioty Roberta Downeya Jr.

I chociaż kiedy nie pracował, był leniwy, Holmes był umiarkowanie higienicznym człowiekiem. W powieści „Pies Baskerville'a” dochodzenie nazwano potrzebą życia na opustoszałym wrzosowisku w chacie. Nawet w tym odległym miejscu udaje mu się dostarczyć świeże, czyste ubrania i inne luksusy, aby wrócić do domu.

6 Holmes wykorzystał niewinnych ludzi

Holmes w imieniu Anglii i królowej bawił się emocjami być może częściej, niż przyznałby to doktor John Watson. W opowiadaniu „Przygody Charlesa Augustusa Milvertona” z wielkim, dobitnym smutkiem opowiada Watsonowi, jak musiał zdobyć serce pokojówki, aby zdobyć pewną wiedzę, która pomogłaby mu rozwiązać omawianą sprawę. Przedstawił wielkie współczucie dla pokojówki, której serce miał złamać; ale kiedy sprawa została rozwiązana i ze złamanym sercem, nie zadał sobie trudu, aby wynagrodzić pokojówce, a nawet wyjaśnić jej dylemat, w jakim się znalazł. Dla niego cel uświęca środki.

5 Holmes był rasistą

W opowiadaniu „The Adventure of the Three Gables” Holmes, opierając się na kolorze skóry czarnego boksera, nazwał go głupcem, a nawet posunął się do tego, że naśmiewał się z jego ust. Czarny mężczyzna powiedział: „tak się nazywam, Masser Holmes, i na pewno przebrniesz przez to, jeśli dasz mi choć słowo”. „To z pewnością ostatnia rzecz, jakiej potrzebujesz” — powiedział Holmes, wpatrując się w ohydne usta naszego gościa. Po odejściu boksera Sherlock Holmes komentuje: „Cieszę się, że nie zostałeś zmuszony do rozbicia jego wełnistej głowy, Watsonie. Obserwowałem twoje manewry pogrzebaczem. Ale w rzeczywistości jest raczej nieszkodliwym chłopcem, wielkim muskularnym, głupim, hałaśliwym dzieckiem, które, jak widzieliście, łatwo daje się zastraszyć. Oczywiście Holmes tylko powtarzał powszechne nastroje panujące w jego czasach. Ale z mózgiem, intelektem i doświadczeniami jak on,

4 Holmes Czasami nie ufał Watsonowi

Zanim dojdziesz do jakichkolwiek błędnych wniosków, pozwól, że wyjaśnię, że Sherlock Holmes nie zawsze ufał doktorowi Watsonowi, ponieważ Watson był przecież człowiekiem, a jego emocje mogły go nieumyślnie zdradzić. Holmes nigdy nie pomyślałby o przegraniu sprawy z powodu jakichś błahych emocji. W „Przygodzie umierającego detektywa” Holmes oszukuje Watsona, aby uwierzył, że umiera na śmiertelną chorobę, tylko po to, aby Watson szczerze postępował zgodnie z jego instrukcjami. Wcześniej przez kilka lat udawał martwego, podróżując po całym świecie, aż do powrotu w „Przygodach pustego domu”, podczas gdy Watson spędzał dzień opłakując śmierć swojego przyjaciela.

3 Czapka i fajka Sherlocka Holmesa to fabryka

Kiedy myśli się o Sherlocku Holmesie, przed oczami pojawia się obraz mężczyzny w średnim wieku w czapce łowcy jeleni i fajce z tykwy zwisającej z boku ust. Może to zaskoczyć, ale czapka i fajka nie były częścią normalnego stroju Holmesa. Sir Arthur Conan Doyle nigdy nie kazał Holmesowi nosić czapki łowcy jeleni, a fajka, której używał, znacznie różniła się od tej, którą zwykle przedstawia się na ekranach. Połączenie czapki i fajki zostało po raz pierwszy użyte w teatrze. Używanie fajki z tykwy ułatwiało aktorowi trzymanie jej na piersi podczas mówienia.

2 Moriarty nie był Arcyrywalem Holmesa

Profesor Moriarty – rzekomy największy rywal Sherlocka Holmesa pojawił się właściwie tylko w jednym opowiadaniu „Ostatni problem” i miał krótką wzmiankę w powieści „Dolina strachu”. Był jak Holmes – konsultant z dużą skłonnością do zarabiania pieniędzy i dlatego udzielał porad przestępcom. Został przedstawiony przez Sir Arthura Conana Doyle'a w (zamierzonej) ostatniej historii Sherlocka Holmesa, w której Holmes miał zostać zabity, ponieważ Doyle chciał skończyć z Sherlockiem Holmesem i przejść do innych projektów. Z pewnością Moriarty miał swoją osobliwą błyskotliwość, ale Holmes ani Watson nigdy nie przyznali, że Moriarty jest ich największym wrogiem. Po opublikowaniu „The Final Problem” lojalni fani wywołali takie poruszenie wokół śmierci Holmesa, że ​​Doyle był zmuszony ożywić go w „The Empty House”.

1 Sherlock Holmes nigdy nie był zakochany w Irene Adler

Ten punkt może zniechęcić twórców fan fiction, ale spójrzmy prawdzie w oczy – Holmes nigdy nie był zakochany w Irene Adler. Pojawiła się tylko w jednym opowiadaniu „Skandal w Czechach” iw rzeczywistości rozmawiała z nim tylko raz, przebierając się za przechodzącego mężczyznę mówiącego „Dobranoc, panie Sherlocku Holmesie”. Irene Adler była pierwszą i jedyną kobietą, która pokonała Holmesa w jego własnej grze. Dr Watson opisał reakcję detektywa w chwili jego utraty na widok „kobiety” – „Sherlock Holmes zatoczył się do tyłu, blady ze zmartwienia i zaskoczenia”. Dlatego Holmes nadał jej tytuł „kobiety” z podziwu, a nie z miłości. Kobieta nigdy nie pojawia się ponownie w żadnej z opowieści Doyle'a, ale szansa na stworzenie romansu zawsze przyciągała wyobraźnię.