10 filmów Robina Williamsa, które uczyniły nasze dzieciństwo wyjątkowym

Świat obudził się w szoku w poniedziałek, 12 sierpnia 2014 r., kiedy wiadomość o niespodziewanej śmierci Robina Williamsa przez powieszenie się poprzedniego dnia lotem błyskawicy rozeszła się po wiadomościach i mediach społecznościowych. Nagrodzony Oscarem aktor był kimś więcej niż tylko wielką gwiazdą Hollywood. Jego imię i postacie zawsze wywoływały młodzieńcze podniecenie u każdego, kto dorastał oglądając jego filmy. Chociaż przyczynił się do powstania ogromnej liczby filmów wszystkich gatunków, jego praca w fikcji dla dzieci zapewniła mu szczególne miejsce w naszych sercach. Spójrzmy na niektóre z jego najlepszych prezentów, które uczyniły nasze dzieciństwo wyjątkowymi, i obejrzyjmy je ponownie, aby się pocieszyć.

10 najlepszych filmów z Robinem Williamsem:

1 Popeye (1980)

Popeye był pierwszą ważną rolą w karierze Williamsa i podbił serca dzieci na całym świecie. W tym filmie zainspirowanym słynnym komiksem EG Segara Robin gra ukochanego marynarza, który wyrusza na poszukiwanie swojego ojca i zakochuje się w szczupłej i chudej Olive Oyl. Popeye walczy nawet z gigantycznym narzeczonym Olive, Bluto. Któż nie ma miłych wspomnień o twardym i słonym marynarzu z dużymi ramionami i miękkim, romantycznym sercem, który jedząc szpinak potrafił dokonać nadludzko silnych rzeczy? Robin dał nam bardzo cenną lekcję: warzywa dają nam siłę. Nawet nasi rodzice muszą mu dziękować za to, że kazał nam jeść warzywa.

2 hak (1991)

Wszyscy znamy oryginalną historię Piotrusia Pana, chłopca z Nibylandii, który nie chciał dorosnąć. „Hook" jest zwrotem akcji w opowieści, ponieważ opowiada historię dorosłego Piotrusia Pana z pracą i rodziną oraz permanentnym grymasem. Peter musi przypomnieć sobie swoje dni w Nibylandii, aby uratować swoje dzieci z uścisku Kapitana Haka. Błyszczącooki Robin Williams gra rolę dorosłego Piotrusia Pana i tchnie życie, świeżość i entuzjazm dziecka, sprawiając, że dorosły Piotruś jest bardzo ujmującą postacią dla dzieci. To także okazja do pożegnania się z dzieciństwem. Występ Williamsa dowodzi, że nigdy nie jest za późno na powrót do utraconych czasów dzieciństwa.

3 Aladyn (seria filmów z Robinem Williamsem z lat 1992-1996)

Ujmujący, zabawny, głupiutki, a jednak opiekuńczy Dżin, któremu głos użyczył Robin Williams, jest kimś, kogo wszyscy pragnęliśmy w życiu jako dziecko. Co by się stało, gdybyś trafił na lampę, która po potarciu wywołałaby dramatycznego Dżina, który spełnia życzenia i rozśmiesza? Przyznaj, myśl ta przeszła ci przez głowę, przynajmniej raz. Rewolucyjny występ Robina pomógł spojrzeć na aktorstwo głosowe w zupełnie nowym świetle. Wystąpił zarówno w filmie z 1992 roku, jak i jego kontynuacji z 1996 roku jako Dżin, który również wyglądał jak duża niebieska wersja zawsze uśmiechniętego Robina, który ogromnie improwizował scenariusz, dodając wewnętrzne żarty, subtelne gagi dla dorosłych itp.

4 Pani Doubtfire (1993)

Jedna z pewnych opcji dla klasyka Robina Williamsa, ta historia opowiada o zabawnym i opiekuńczym szczęśliwym mężczyźnie, który traci prawo do opieki nad dziećmi w wyniku rozwodu i może je zobaczyć tylko raz. Aby być w kontakcie z dziećmi i żoną, grany przez niego Daniel Hillard, szalony aktor specjalizujący się w dubbingu, przebiera się za szkocką nianię o surowym usposobieniu, ale o dobrym sercu. Jego wybryki jako starszej pani, nierozpoznawalny makijaż, głos: każdy fragment filmu odzwierciedla wszechstronność i mocne strony Williamsa. Pragnienie zdesperowanego ojca, by być ze swoimi dziećmi, ściska serce pośród wszystkich humorów i niespodzianek.

5 Jumanji (1995)

Ekranizacja wydanej w 1981 roku książki pod tym samym tytułem mogła wywołać wśród dzieci więcej przerażenia niż radości i stała się bardziej kultowym hitem. Ale rola Robina Williamsa jako 12-letniego „dorosłego” Alana, uwięzionego w magicznej grze planszowej przez 26 lat, jest niezapomniana. Nikt nie zrobiłby tego lepiej niż Williams, grając dziecko-mężczyznę i będąc zsynchronizowanym z dziećmi. Podczas gdy grafika i dreszczyk emocji filmu spotkały się z różnymi reakcjami ludzi, Robin kradnie show i serca dzieci jako heteroseksualny mężczyzna z niesamowitym wyczuciem w filmie.

6 Flubber (1997)

Remake filmu z 1961 roku, The Absent-Minded Professor, Flubber opowiada o kapryśnej kropli gumowatej substancji chemicznej latającej wokół i jej twórcy, prof. Brainardzie, granym przez Robina Williamsa, który jest tak zapominalski, że z powodzeniem tęskni za własnym ślubem, dwa razy. Stworzony jako nowe źródło energii, mający własny umysł Flubber okazuje się być źródłem slapstickowej komedii w filmie. Chociaż film nie został dobrze zrecenzowany, pojawia się Robin i jak zawsze zdobywa naszą uwagę. Film jest idealny dla dzieci. Jak większość jego filmów, także i ten ma coś do zaoferowania dorosłym: film do obejrzenia i relaksu po ciężkim dniu.

7 nocy w muzeum ( seria filmów Robina Williamsa z lat 2006-2009 )

To kolejny z tych hollywoodzkich filmów, które, aby przyciągnąć większą masę, otrzymują mieszane recenzje, i kolejny z tych średnio recenzowanych filmów Robina Williamsa, w którym udaje mu się ukraść show. Robin ożywia woskowy model byłego prezydenta Theodore'a Roosevelta, a jego interpretacją mądrego dyscyplinarki jest mięczak, któremu podoba się Sacagawea, przewodnik Lemhi Shoshone w ekspedycji Lewisa i Clarka, kiedy jej woskowy model ożywa. On rzeczywiście ożywia tę historyczną postać w pierwszych dwóch częściach. Trzecia odsłona serii ma ukazać się zimą 2014 roku, ale nie będzie już w pobliżu, aby ją promować.

8 Happy Feet ( seria filmów Robina Williamsa z lat 2006-2011 )

Jakby świat uroczych pingwinów, pełen śpiewu i tańca, nie był wystarczający, Robin Williams musiał dodać filmowi swojego uroku. Robin jako nadpobudliwe i ekstrawaganckie pingwiny to wszystko, czego potrzeba w filmie. Wymieszaj te dwa elementy, a otrzymasz ten cudownie czarujący film. Robin Williams jako podkładający głos dramatycznej Lovelace i romantycznemu głupcowi, Ramonowi, dodaje absolutnej odrębności i indywidualności dwóm postaciom. Gagi i wybryki Robina z jego głosem po raz kolejny dowodzą jego talentu jako aktora głosowego w obu filmach z serii. Jest przezabawny zarówno jako Ramon, jak i Lovelace, i wywołuje śmiech, irytację i wiele więcej u publiczności, niezależnie od wieku.

9 innych filmów Robina Williamsa (filmy dla dzieci)

Są filmy, które są mniej popularne, a mimo to widziały znakomite kreacje Robina Williamsa, takie jak filmy animowane Ferngully: The Last Rainforest (1992), w którym śpiewa o nieszczęściu zwierząt, czy Robot (2005), w którym zepsuty Fender. W Toys (1992) kradnie każdą scenę jako chłopiec-mężczyzna robiący zabawki, który nie chce dorosnąć, podczas gdy w Przygodach barona Munchausena (1989) jego interpretacja wściekłego Króla Księżyca z dwoma oddzielnymi umysłami w jego głowa i ciało są niezapomniane. Zawsze rozumiał, że małe dzieci są trudną publicznością, i robił wszystko, co w jego mocy, aby je zadowolić, zapewniając jednocześnie wystarczającą ilość paszy dla rodziców.

10 filmów Robina Williamsa , które trzeba obejrzeć ( dla „dojrzałych” dzieci)

Niektóre z jego najlepszych filmów są przeznaczone dla młodych dorosłych, o nieco bardziej dojrzałych umysłach i dla dorosłych z drzwiami otwartymi na nowe chwile. Filmy takie jak Good Morning, Vietnam (1987), Stowarzyszenie Umarłych Poetów (1989), The Fisher King (1991) czy Good Will Hunting (1997) dostarczyły humoru, wrażliwości i wielu innych elementów i często miały podtekst melancholii. Łamił konwenanse jako nieślubny syn feministycznej matki w Świecie według Garpa (1982) i właściciel baru dla gejów z partnerem domowym drag queen w Ptasiej klatce (1996), wywołując wiele negatywnych reakcji ludzi, którzy teraz utrudniają jego pogrzeb.

Pracował przy kilku innych filmach, w których nie dawał zbyt wielu okazji do narzekania i dostarczał nam mądrych słów, chwil radości i uczuć, które stały się doświadczeniami. Mężczyzna o dziecięcym blasku w gwiaździstych oczach i wiecznie zielonym, zaraźliwym uśmiechu padł ofiarą nałogu, alkoholizmu i depresji, walczył z wczesnymi stadiami choroby Parkinsona. Bardziej szokuje wiadomość, że to zawsze czarujące źródło śmiechu i uśmiechu popełniło samobójstwo, aby uciec od depresji. Samobójstwo nie może być odpowiedzią na lęki, depresje czy ciemność, ale w obliczu tego wszystkiego nie zdajemy sobie z tego sprawy. Śmierć Williamsa powinna być potraktowana jako lekcja, aby wiedzieć, że depresja nie dyskryminuje. Osoby zmagające się z depresją i myślami samobójczymi potrzebują wsparcia, miłości i towarzystwa przyjaciół i rodziny, a nie ich współczucie, osąd czy rada. Potraktujmy jego śmierć jako ostatnią lekcję Williamsa i niech dżin będzie wolny od wszelkich przypuszczeń i nikczemnych opinii.